160 ударов в минуту - Ideя Fix

Сто шестьдесят ударов в минуту

Не каждый в надежде протянет нам руку

Мы в той же постели как все это мило

Противно смотреть, но это все было

Куда же теперь?

Куда мне исчезнуть?

Сквозь сон провалиться, как зеркало треснуть

Я вновь повторяю свои же ошибки

Порвались канаты, порвались все нитки

Сто шестьдесят ударов в минуту

Ну хочешь возьми, возьми мою руку

Ты снова смеешься, я этому рад

Как выстрела в спину осколки гранат

Утро настанет, мы встретим расветы

Твой запах развеют холодные ветры

Выходит, от нашей судьбы не уйдешь

Вы думали сердце?

Да нет, это нож

Ты как цветок, листок за листком

Срываю одежды осенним дождем

Сладкие сети окутали нас

Окурки, цветы, сплетение фраз

Кто-то сказал мы очень похожи

Как это красиво, мы вместе, мы можем,

Но кончились дни, дышалки в минуты

Завяли цветы, остались окурки

Как низко мы пали, все тянется вниз

Я должен закончить последний каприз

Лесть окружающих, кажется правдой

Мы снова вдвоем, как нам и надо

Вокруг все погибло и пахнет зимой

Я верю, я верю, все это со мной

Разбились, сгорели, окутались пеплом

Все это судьба, сплетается с ветром

Минутына жүз алпыс соққы

Әркім бізге үміт арта бермейді

Бір төсекте жатырмыз, бәрі қандай тәтті

Қарау жиіркенішті, бірақ бәрі осы

Қазір қайда?

Мен қайда жоғалып кете аламын?

Арман арқылы құлап, айнаны қалай сындыру керек

Мен өз қателіктерімді қайталаймын

Арқан үзілді, жіптердің бәрі үзілді

Минутына жүз алпыс соққы

Жарайды, қаласаң, ал, қолымды ал

Сен тағы күлдің, мен қуаныштымын

Арқадан атылған граната сынықтары сияқты

Таң атар, Күннің шығуын қарсы аламыз

Суық жел сіздің иісіңізді сейілтеді

Тағдырымыздан қашып құтыла алмайсың ғой

Жүрек ойладыңыз ба?

Жоқ, бұл пышақ

Гүлдейсің, Жапырақ жапырақ

Күзгі жаңбырда киімімді жұлып аламын

Тәтті торлар бізді орап алды

Темекі тұқылы, гүлдер, сөз тіркестерінің тоғысуы

Біреу біз қатты ұқсаймыз деді

Қандай әдемі, біз біргеміз, мүмкін,

Бірақ күндер өтті, тыныс алу минуттарда

Солған гүлдер, темекі тұқылдары қалды

Біз қаншалықты төмен түстік, бәрі төменге жетеді

Мен соңғы қыңырлығымды аяқтауым керек

Өзгелердің мақтауы рас сияқты

Біз қайтадан біргеміз, қажет болғандай

Айналаның бәрі өліп, қыстың иісі аңқып тұр

Мен сенемін, сенемін, мұның бәрі менімен бірге

Қырылған, өртенген, күлге оранған

Мұның бәрі желмен өрілген тағдыр