Por los Ceniceros - Hora Zulú

De dar tantos bandazos me ha parecio ver un arte

En construir un camino pa no ir a ninguna parte

Y al menos vi motivos siempre como pa decirte

Que quizas nunca tuve nada nuevo que contarte

De no saber que hacer entre otra vez en este obstracismo

Llamado a ser soldado en las filas del pesimismo

Me puse a revisar las bases de mi agnosticismo y

Por no querer creer no quise creer ni en mi mismo

Salí de las fronteras del que siento por mi pueblo

Fui cogiendo conceptos y reuniendo vocablos

Y ahora creo que soy arbol pues el viento no me dobla

Y si se marcha esta niebla podras ver de que te hablo

Ponle dos velas al patrono de los increibles

Que no nacio este pobre predicador en un establo

Mas si hay un nubarron tan grande que tu mente nuble

Tambien sabré buscarme a mi sanpedro y mi sanpablo

Que ahora ha cambiao mi suerte

Y me han vuelto a entrar ganas de querer quererte

Y contarte que to esto no lo hago ni mucho menos yo por ti

Y no me siento na arrepentido tengo que serte del to sincero

Porque las penas mato el olvido me las deje por los ceniceros

Me las deje

Me di cuenta hace tiempo que tachando era intachable

Consegui lo imposible el dia que perdi un imperdible

Deje en mi casa aquello que no fuera indispensable

Me resulto impensable echar mas de lo imprescindible

Quisieron ver desde abajo como cruzaba el cable

Y entonces mi equilibrio se les demostró infalible

Quisieron discutir otra veh lo que es indiscutible

Que matan mas la lenguas afiladas que los sables

De nada me hubiera servido repartir mandobles

Se gana en esta vida mucho mas con ser amable

Y no se mira con los mismos ojos al temible

Hare pues de mi verso un elemento masticable

Y que digan lo que digan si que hablen lo que hablen

Que a mi que a mi que anden diciendo me parece predecible

Que tan solo peleando me convertire en vencible

Pero mi pensamiento no se hara domesticable

Iban por mi pero con las prisas

Se olvidaron de hacer bien las cosas

Se olvidaron de ocultar las risas

Y su caida fué vertiginosa

No contaron con mi enorme peso

Subestimaron mi suerte incluso

Dudaron de la fe que profeso

Mas confieso que mi fe se impuso

Осыншама ренжітуден маған өнер көрінгендей болды

Ешқайда бармайтын жол салуда

Кем дегенде, мен сізге айтқым келетін себептерді көрдім

Мүмкін саған айтатын жаңа ештеңе болмаған шығар

Осы обстрацизмде тағы не істерін білмеу

Пессимизм қатарында жауынгер болуға шақырды

Мен агностицизмнің негіздерін қайта қарауды бастадым және

Өйткені сенгім келмеді, тіпті өзіме сенгім де келмеді.

Мен халқыма деген сезімімнің шекарасын қалдырдым

Мен ұғымдарды алып, сөздерді жинадым

Ал қазір жел мені иілмейтіндіктен өзімді ағашпын деп ойлаймын

Ал егер бұл тұман сейілсе, мен не туралы айтып тұрғанымды көре аласыз

Кереметтердің патронасына екі шам қойыңыз

Мына бейшара уағызшы қорада туған емес пе

Бірақ сіздің санаңыз бұлыңғыр болатындай үлкен бұлт болса

Сондай-ақ мен санпедро мен санпаблоны қалай іздеу керектігін білемін

Енді менің жолым өзгерді

Және олар мені тағы да сені жақсы көргім келді

Саған айтайын, мен мұның бәрін істеп жатқан жоқпын

Ал мен өкінбеймін, саған адал болуым керек

Ұмыту қайғыны өлтіргендіктен, мен оларды күлсалғышқа қалдырдым

Мен оларды тастап кеттім

Мен сызып тастаудың мінсіз екенін баяғыда түсіндім

Мен қауіпсіздік түйреуішті жоғалтқан күні мүмкін емес нәрсеге қол жеткіздім

Менің үйімде маңызды емес нәрсені қалдырыңыз

Мен үшін маңызды нәрседен артық қабылдау мүмкін емес еді

Олар кабельдің қалай өткенін төменнен көргісі келді

Сонда менің таразысым оларға қатесіз болды

Олар даусыз тағы бір нәрсені талқылағысы келді

Бұл өткір тілдер қылыштардан гөрі өлтіреді

Қылыштарды таратудың пайдасы жоқ еді

Сіз мейірімді болу арқылы бұл өмірде көбірек табасыз

Ал сіз қорқыныштыға бірдей көзбен қарамайсыз

Сондықтан мен өлеңімді шайнайтын элемент етемін

Ал сөйлеген сөзді айтса соны айтсын

Олардың айтқандары маған болжамды болып көрінеді

Тек күресу арқылы мен жеңілетін боламын

Бірақ менің ойым көнбейді

Олар маған бара жатыр еді, бірақ асығыс

Олар дұрыс істеуді ұмытып кетті

Олар күлкілерін жасыруды ұмытып кетті

Және оның құлауы қатты болды

Олар менің үлкен салмағыма сенбеді

Олар тіпті менің бақытымды бағаламады

Олар менің сеніміме күмәнданды

Бірақ сенімім басым болғанын мойындаймын