The Pagan Swords of Legend - Hecate Enthroned

Slaying souls, danse macabre

From within and still unscarred

I stand alone and solemn as thy distant lights frey to death

And all around fore none as demon shall be found

Out beneath the azrael

Tolling raven of the knell

And to my dark angel

Whose form too vast to comprehend

As demons rise and re-ascend

Here is were evenings serenades

Amidst the dawn as gracious slaves

For my words are without sound

Far beyond and well renown

Centuries of dusk in time

Bleeding shadows of thy shrine

Within, thy darkness frey born of kaos in decay

Reaping shadows unto thee

A gracious death for all to see

As infinite avails

The human race that never fails

Played upon thy calming heart

Eyes of terror bleeding hard

That I doth control thee

Leading southward to the key

Hanging from the brances frail

Queen of darkness to unveil

Where whispers charm thy emptiness

And pierce thy tenous membrane

That striketh through my anguished heart

And tainted skys, where once demons remained

As the silent darkness breeding

Winters hate in silouettic sky

Stained with blood of an ancient slumber

With such a passionate melancholy

Of ages past and times to come

Shall speak in sound and slay in tongues

And spirits chanting satans hail

As darkness falls unto thy veil

Between in death thy black spirit

From thy pain we shall commit

Sleeping shadows demons fray

From beyond in massacre’s pain

Fore thou art draped in sin

Amidst the shadows I have been

And seek the silent sentinel

On battlefields where they fell

Desire rekindles thee

Nearer than infinite

The dying scent of fragrant death

Fore spell of winter I possess

That I might dream thy pain

Invoke to tee like dragons slain

A lullaby like song of grave

Caressing shadows, demons slave

Thou alone soth se me in this sorrow

Fore thou art beautiful, fore thou art bright

Flashing thy splendour amidst the midnight

Thou canst not flee, mine shalt thou be

Of all enchantment

Thou shalt a goddess be

Жандарды өлтіру, данс-макабр

Ішінен және әлі тыртықсыз

Мен сенің алыстағы шамдарың өлімге дейін жанып жатқанда, мен жалғыз және салтанаттымын

Айналада жын сияқты ешкім табылмайды

Азраилдың астында

Толлинг қарғасы

Және менің қараңғы періштемге

Түсіну мүмкін емес пішіні тым кең

Жындар көтеріліп, қайта көтерілгенде

Міне кешкі серенадалар болды

Таңның ортасында мейірімді құлдардай

Өйткені сөздерім дыбыссыз

Алыс және жақсы атақты

Ғасырлар  уақыт                                 

Сенің ғибадатханаңның қанды көлеңкелері

Ішінде, сенің қараңғылығың ыдыраған каостан туған

Саған көлеңкелер орады

Барлығы үшін мейірімді өлім

Шексіз қолданбалы

Ешқашан жеңілмейтін адам тұқымы

Сенің тыныштандыратын жүрегіңде ойнады

Қорқыныштың көздері қатты қан жылайды

Мен сені басқарамын

Кілтке  оңтүстікке                     

Білезіктен ілулі

Қараңғылық патшайымы

Қайда сыбырлар сенің бостығыңды сүйсіндіреді

Жіңішке қабықшаңызды тесіп өтіңіз

Бұл менің қиналған жүрегімді қалады

Бір кездері жындар қалған лас аспан

Үнсіз қараңғылық сияқты

Силуэттік аспандағы қысты жек көреді

Ежелгі ұйқының қанына боялған

Осындай құмарлықты меланхолиямен

Өткен  ғасырлар                                              

Дыбыста және тілдерде сөйлейді

Ал шайтандарды шырқайтын рухтар сәлем береді

Сенің пердеңе қараңғылық түскендей

Өлімнің арасында сенің қара рухың

Сенің ауыртпалығыңнан біз жасаймыз

Ұйқыдағы көлеңкелер жындар шайқасады

Қанды қырғынның азабынан

Сен бұрын күнәға батқансың

Көлеңкелердің арасында болдым

Және үнсіз күзетшіні іздеңіз

Олар құлаған ұрыс алаңдарында

Қалау сізді қайта жандырады

Шексізден де жақын

Хош иісті өлімнің өліп бара жатқан иісі

Менде қыстың алғы таңсықтығы

Мен сенің қайғыңды армандайтын шығармын

Өлтірген айдаһарлар сияқты тігуге шақырыңыз

Бесік жыры сияқты бейіт әні

Еркелететін көлеңкелер, жындар құл

Бұл қайғыда мені жалғыз сен көресің

Сен бұрын сұлусың, сен жарқынсың

Түн ортасында жарқырап сенің сәніңді

Сен қаша алмайсың, менікі боласың

Барлық сиқырлардан

Сіз құдай боласыз