Kevät - Harmaja

Tulen kuoleman varjon maasta

Tulen iltaan vaaleaan

Näen mykkänä, vihreä huntu

On tullut ja kietonut maan

Ja on tuulta ja tuoksua lauhaa

Ja linnunlaua soi

Kun omassa rinnassani

Sydän kuoleva vaikeroi

Vaikeroi

Oi ei, tämä maa on kaunis

Tämä on ja pysyy ja jää

Se, mikä on iskenyt minuun

Ei voi tätä järkyttää

Tämä heleä, kostea multa

Tämä kirkkaus loppumaton

Se ei välitä, välitä vaikka

Joku sydän murtunut on

Ja on tuulta ja tuoksua lauhaa

Ja linnunlaua soi

Kun omassa rinnassani

Sydän kuoleva vaikeroi

Vaikeroi

Мен өлім көлеңкесінің елінен келдім

Мен кешке жарық боламын

Мен мылқау, жасыл перде көріп тұрмын

Келіп жерді орап алды

Ал жел соғып, нәзік иіс бар

Ал құстардың әні шырылдауда

Өз кеудемде болғанда

Өліп бара жатқан жүрек жылайды

Жылау

Жоқ, бұл ел әдемі

Бұл бар және қалады және қалады

Мені таң қалдырғаны осы болды

Бұл ренжіту мүмкін емес

Бұл жарқын, ылғалды зең

Бұл жарықтық шексіз

Бұл маңызды емес, бірақ бәрібір

Біреудің жүрегі жаралы

Ал жел соғып, нәзік иіс бар

Ал құстардың әні шырылдауда

Өз кеудемде болғанда

Өліп бара жатқан жүрек жылайды

Жылау