Prelüd - H.O.S.T

Əvvəlcə Allahdan həyat istədim

O mənə qaranlığı verdi

Sonra Allahdan işıq istədim

Həmin gün mən doğuldum

Amma bu işıq çox parlaq oldu

Və mən qorxdum, ağlamağa başladım

Allaha yalvardım ki, məni qorusun

Elə həmin dəqiqə anam məni qucaqladı

Və mən sakitləşdim, sonra Allaha şükür elədim

Onda Allah mənim gözlərimi açdı

Başladım gülməyə, sonra böyüməyə

Hər kəs kim, və bir gün, bir gün

Allahdan xoşbəxtlik istədim

Amma səs gəlmədi

Yenə dua etdim, yenə də xoşbəxtlik gəlmədi

Onda anladım ki, xoşbəxtliyimi özüm tapmalıyam

Və başladım axtarmağa

Gücdə,şöhrətdə, qızılda, kitabda, elmdə

Hər yeri gəzdim, dolaşdım

Hər kəsdən soruşdum

Amma hər dəfə insanlar mənə səhv yolu göstərdilər

Və hər dəfə xoşbəxtlik sandığım qapıları

Var gücümlə döyəndə

Qapıları açan olmadı

Açılanlarda da xoşbəxtlik olmadı

Tapa bilmədim və yorulub başladım qayıtmağa

Yolda qoca, müdrik bir dərvişlə rastlaşdım

Və dedim: Xoşbəxtlik yoxdu

O isə dedi: Sən onu qıraqda axtarırdın

Amma xoşbəxtlik sənin içindədir

Mən inanmadım, onda dərviş əlimi götürdü

Və sinəmə qoydu

Dedi: Qulaq as, döyüntünü eşidirsən

Bu sənin xoşbəxtliyindir qapını döyür

Elə isə aç qapını…

İllər keçər ağrılar bir gün mənə yuxu kimi gələr unudular

Hər acı, hər kin düşmənlər olar uşaqlıq dostu

Ya da uzaq tanış, dalaş-barış

Hər nağılın sonu başqa bir nağılın başlanğıcı

Dəyişmir heçnə, dəyişən bircə divar təqvimimdəki yarpaqlar

Mən sularda tənha dənizçi, sən toruma düşmüş qızıl balıq

Həyat sınıx-salxağ bir körpü, ciynimdə çuxan, ayaqlarda çarıq

Gedirəm neçə qəlbim yurdundan qovuldum düşmən kimi

Neçə qəlbə dəvət aldım getmədim yaşadım gördüm mən insan kimi

Kitab arası qurudulmuş kəpənəylər kimi

Neçə ölü gözəllik məni aldatdı

Elə gün oldu ölünü də güldürdü

Elə gün oldu təlxəyi ağlatdı

Əhsən deyib güzgüdə əksimə güc verdim

Mənə ruh verdiki yenidən qalxım

Yenidən qalxdım, ayaqlarımın üstündə özüm durmuşam

Bugündə mən bitmiş bir payız kimi

Birinci qarın həsrətində

Küləylərimi şimaldan saldım

Buz şəhzadəm qismətimdə

Kaş bir günü qeybətsiz başa vuraq

Kaş bir gecə kabussuz yata bilək

Kaş vurulaq, sevilək sevgisi bitəndə

Biz də sevgini keçmişə ata bilək

Əl verin mənə dar günə xilasgar ip verin

Məni içimdən alacaq yol verin

Mənə yoldaşı çox olan dost verin

Məni qardaş çağıracaq gün verin

Mənə dünəndan fərqli güc verin gücsüzləri qoruyum

Söz verin mənə qəlbinizdəki qorxu bataqlığı bir gün qurucacaq

Dən verin ağ göyərçinlərə pəncərələrinizə dadansınlar

İmkan verin içinizdəki tələlər qəfəslər parçalansınlar

Azadlıq qarışsın qoy hər nəfəsə hər ürək alovlansın

Bugün elə bir şey edin ki, bir ildə on ildə keçsədə yadda qalsın…

Алдымен Алладан өмір сұрадым

Ол маған қараңғылық берді

Сосын Алладан нұр сұрадым

Мен сол күні дүниеге келдім

Бірақ жарық өте жарқын болды

Ал мен қорықтым, жылай бастадым

Мен Құдайдан сақтасын деп дұға еттім

Сол кезде анам мені құшақтап алды

Сосын тынышталдым, сосын Аллаға шүкіршілік еттім

Сонда Құдай менің көзімді ашты

Мен күле бастадым, содан кейін өстім

Әркім, бір күні, бір күні

Алладан бақыт сұрадым

Бірақ дыбыс шықпады

Мен тағы да дұға еттім, бірақ бақыт келмеді

Сонда мен өз бақытымды табуым керек екенін түсіндім

Ал мен іздей бастадым

Билікте, атақ-даңқта, алтында, кітапта, ғылымда

Мен барлық жерде жүрдім

Мен барлығынан сұрадым

Бірақ әр жолы адамдар маған дұрыс емес жолды көрсетті

Ал есіктер мен әрқашан бақыт туралы ойладым

Бар күшіммен ұрған кезде

Ол есіктерді ашпады

Ашылуда бақыт болмады

Таба алмай, шаршап қайттым

Жолда мен кәрі, дана дервишті кездестірдім

Мен айттым: Бақыт жоқ

Ол: «Сен оны шеттен іздеп келдің» деді.

Бірақ бақыт сенде

Мен сенбедім, сол кезде дервиш қолымды алды

Және оны кинотеатрға қойыңыз

Ол: «Тыңда, ұрғанды ​​естіп тұрсың», - деді

Бұл сіздің есік қағатын бақытыңыз

Сондықтан есікті ашыңыз...

Жылдар өтіп, бір күні ауыртпалық маған түс сияқты келеді, мен ұмытып кеттім

Кез келген ашу, кез келген өшпенділік балалық достардың жауы болуы мүмкін

Немесе алыстағы танысу, жанжал

Әр ертегінің соңы басқа ертегінің басы

Ештеңе өзгермейді, өзгеретін жалғыз қабырға - менің күнтізбемдегі жапырақтар

Мен судағы жалғыз теңізшімін, сен торға түскен алтын балықсың

Өмір - сынған көпір, иығымдағы тесік, аяғымдағы аяқ киім

Жүрегім елден жау боп қуылдым

Шақырдым талай жүрекке, Бармадым өмір сүрдім, Адам боп көрдім

Кітап арасындағы кептірілген көбелектер сияқты

Қанша өлі арулар мені алдады

Бір күні ол өлгендерді күлдірді

Бір күні сайқымазақ жылап жіберді

Ахсан дедім де, айнаға қарап шыңдадым

Мен қайта тұруға шабыттандым

Мен өз аяғыммен тұрып, қайта тұрдым

Бүгін маған аяқталған күз ұнайды

Алғашқы қарынға деген сағыныш

Мен солтүстіктен жел соқтым

Мұз - менің тағдырым

Бір күнді ғайбатсыз бітірсек екен

Бір түнді түнсіз ұйықтасақ екен

Сүйіспеншілік біткен соң, оқ атса ғой

Біз сондай-ақ өткенге деген махаббатты тастай аламыз

Қол ұшын бер, Қиын күнде тірлік бер

Маған ішке кіруге жол беріңіз

Маған досы көп дос бер

Сені аға деп шақыруға бір күн беріңіз

Кешегімнен басқа күш бер, Мен әлсіздерді қорғаймын

Жүрегіңдегі қорқыныш батпағы бір күні кебеді деп уәде бер

Ақ көгершіндерге терезелеріңіздің дәмін беріңіз

Ішіңіздегі тұзақтар мен торлар бұзылсын

Бостандық қосылсын, әр жүрек әр деммен жанады

Бір жылдан кейін он жыл өтсе де есте қалатын нәрсені бүгін жасаңыз...