Под вечным огнем - Грани

Припев:2Х

Оставляя след в памяти на грани вечного огня,

Жизнь спускает своих псов туда, где имя ей война,

Днём и ночью, не погасая, пылает пламя,

В честь склонивших голову развивает знамя.

Строки это темы здесь дают присягу,

Каждая из которых наполняет свою флягу

Неисчерпаемой силой, утоляющей жажду тем,

Кто проходит долгий путь, это

Знают, кто погиб, тех не вернуть,

Тем, кто шёл вперед под пулю, подставляя свою грудь,

Посвящаю свои мысли в зоне вечного огня,

И мотив, как плачь гитары, навсегда

В памяти ушла война, Афган, Дагестан, Чечня,

Да, здесь кровью залита земля,

Скрывая в себе клад, сокровище раскопок,

Оно таит последние мечты, точнее их обломки,

Для падонков, что стоят за всем этим,

Жизнь, которая отдаётся Родине ничего не значит,

Они прячут свои лица и в душе их только лёд,

А те, кого считают пешками бьются насмерть, который год

Время делает свой ход,

Те, кому под девятнадцать содятся в вертолёт,

Подставляя своё сердце под снайперский прицел,

На секунду всё затихло, глянул — выстрел, блэ.

Каждый второй клянётся, не понимая, чем это обернётся,

Кто — то отдаст своё тело земле сейчас, а кто — то вернётся,

Значит в следующий раз, в другой час это произойдёт,

Время всё — равно убьёт, а говорят оно лечит,

Уже давно в этом храме погасли свечи,

Под вечным огнём, ночью и днём пылает пламя,

Я делаю глоток воды из солдатской фляги,

Пытаясь оставить воспоминания на бумаге,

Но я не могу их заставить растаять

Война, пять букв, что они обозначают, слёзы матерей,

Множество жизней унесённых смертью,

Кровь каждого солдата,

Ничто не забыто, им посвящается балада.

Припев:2Х

Подавляя свой страх, кто — то берёт автомат,

С мыслями: «Вернусь я» — в бой идёт солдат,

Приказ простой: убей или будь убит,

А подвиг, что свершишь ты никогда не будет забыт,

Вспоминая детсво, игры во дворах,

Тогда все они держали простые игрушки в руках,

Споры, кто кого, обходились все без слёз,

Но теперь они дерутся не на шутку, всё всерьоз,

Автоматный очереди сливаются со взрывами,

страшная картина, ничто с нею несравнимо,

Мать находит сына в списах безвесть пропавших,

Среди узнавших тайну войны так много павших,

Бог, прошу тебя, услышь мои молитвы,

Я больше не могу бежать по лезвию бритвы,

Знай, в моих словах нет ни капли лжи,

Жизнь в своей реальности рисует миражи,

Вслед за тенью будущего дня идёт война,

Она неизбежна, каждого сводит с ума,

Надежды тают, тают на глазах солдат,

Когда последний луч света убивает кровавый закат,

Нет дороги назад, в итоге виноваты боги, так говорят,

Они нам мстят, приложив руку к сердцу, одни воюют с детства,

Другие придаются бегству, не думая о последствиях,

За грехи приходится платить жизнью, в лицо

Смерти смотрели многие, бросались ей в ноги,

Так десятки тысяч восемнадцати летних пацанов погибли,

Доказательство тому братские могилы, их не забыли,

Эту тему посвящаем всем, кто прошёл через огонь войны,

Строка идёт за строчкой,

Вы знать должны, что здесь нельзя поставить точку.

Припев:2Х

Хор: 2X

Мәңгілік оттың жадында із қалдырған,

Өмір өз иттерін соғыс деген жерге түсіреді,

Күндіз-түні жалын сөнбейді,

Басын игендердің құрметіне баннер әзірлейді.

Мұндағы жолдар тақырыптар, олар ант береді,

Олардың әрқайсысы өз колбасын толтырады

Солардың шөлін қандыратын сарқылмас күш

Кім алысқа барады

Олар кімнің өлгенін біледі, оларды қайтару мүмкін емес,

Оқ астында кеудесін ашып алға шыққандарға,

Мен өз ойларымды мәңгілік от аймағында бағыштаймын,

Ал мотив, жылау гитара сияқты, мәңгілік

Соғыс есте қалды, Ауғанстан, Дағыстан, Шешенстан,

Иә, жер қанға батқан,

Ішінде қазына, қазба қазына,

Ол соңғы армандарды, дәлірек айтқанда, олардың үзінділерін жасырады,

Мұның артында тұрған бейбақтар үшін

Отанға берілген өмірдің мәні жоқ,

Олар жүздерін жасырады және олардың жан дүниесінде тек мұз бар,

Ал пешка саналатындар қай жылы өлгенше соғысады

Уақыт өз бағытын алады

Он тоғызға толмағандар тікұшаққа отырады,

Жүрегіңізді мергендік нысанаға ауыстыру

Бір секундқа бәрі тыныш болды, мен қарадым - оқ, бла.

Әр секунд сайын ант береді, оның қалай болатынын түсінбей,

Біреу өз денесін жерге береді, ал біреу оралады,

Келесі жолы, басқа сағатта бұл болады,

Уақыт бәрін өлтіреді, бірақ емдейді дейді,

Бұл ғибадатханадағы шамдар ұзақ уақыт бойы сөнген,

Мәңгілік оттың астында күндіз-түні жалын жанады,

Мен солдат колбасынан бір жұтым су аламын,

Қағазға естелік қалдыруға тырысады

Бірақ мен оларды еріте алмаймын

Соғыс, бес әріп, олар нені білдіреді, аналардың көз жасы,

Көптеген өмірді өлім алып кетті

Әр жауынгердің қаны

Ештеңе де ұмытылмайды, оларға баллада арналады.

Хор: 2X

Олардың қорқынышын басып, біреу пулеметті алады,

«Мен ораламын» деген оймен жауынгер шайқасқа шығады,

Бұйрық қарапайым: өлтіру немесе өлтіру,

Сіздің жасаған ерлігіңіз ешқашан ұмытылмайды,

Балалық шақты, ауладағы ойындарды еске түсіру,

Содан кейін олардың барлығы қолдарына қарапайым ойыншықтарды ұстады,

Дау-дамай, кім жеңеді, бәрін көз жасысыз жеңді,

Бірақ қазір олар шын жүректен күресіп жатыр, бәрі маңызды,

Автоматты жарылыстар жарылыстармен біріктіріледі,

қорқынышты сурет, оны ештеңемен салыстыруға болмайды,

Анасы ұлын жоғалғандар тізімінен табады,

Соғыстың сырын білгендердің арасында қаза тапқандар көп,

Құдайым дұғаларымды қабылдашы

Мен енді ұстараның ұшымен жүгіре алмаймын

Сөзімде бір тамшы өтірік жоқ екенін біл,

Өмір шындығында ғажайыптар тартады,

Келесі күннің көлеңкесінде соғыс келеді,

Бұл сөзсіз, ол бәрін жынды етеді,

Үміт сарбаздардың көз алдында балқып, жібеді,

Жарықтың соңғы сәулесі қанды күн батуды өлтіргенде

Артқа жол жоқ, түптеп келгенде құдай кінәлі, сондықтан:

Олар бізден кек алады, қолдарын жүректеріне қойып, кейбіреулері бала кезінен ұрысады,

Басқалары салдарын ойламай ұшуға көнеді,

Күнәларыңды өз өміріңмен, жүзіңмен төлеуің керек

Көпшілік өлімді бақылап, оның аяғына лақтырды,

Осылайша он мыңдаған он сегіз жастағы ұлдар қайтыс болды,

Мұның дәлелі - жаппай бейіттер, олар ұмытылған жоқ,

Бұл тақырыпты соғыс отын бастан өткергендердің барлығына арнаймыз,

Жолдан кейін жол

Сіз мұны тоқтата алмайтыныңызды білуіңіз керек.

Хор: 2X