Парк Мечты Навязчивого Состояния - GONE.Fludd

Какой чудесный в небо вырос гриб

Землю усеяло птицами вмиг

Нет никого, куда ни погляди

Я не хочу веселиться один

В чёрные дыры ключи

Заблудшая душа, дитя Луны

В поисках тишины

Сенсоры напряжены

Брожу меж убитых и типа «живых»

Гриф над кучей мертвых мнений

Все без изменений

Паттерн неких измерений

Инфицированный разум

Зафиксируй положенье, за плечами тени

Замечали те ли пепел с неба?

В свете бархатной Луны я соревнуюсь в беге с ветром

Клянусь, они слепы, новокаин в веко

Тени идут следом, и я слышу смех их

В комнате полной зеркал

Нет никого, где бы я ни искал

Куда ни глянь, вижу только себя

Нет ни окон, ни дверей, ни ковра

Куда смог бы срыгнуть свои мысли отврата

В голове вата, я хочу обратно,

Но чувствую, что не обрадует правда

Тяжесть утрат, мне поможет отрава

Я кричу лучами кислоты, лучами скорости

Чая и кофе, отчаянной молодости

Сигарет и наклонностей

Хочу бежать, но парю в невесомости

Что мне предложит ваш ёбаный мир?

Кроме похвал, кроме рукопожатий, планов на будущее

С меня хватит,

Но голоса сзади мне шепчут: «Друг, кричи о помощи»

Звёзды покажут путь

Луна укажет суть

Тем, кто отважится

Да, мне так кажется

Кратеры ночи в глазницах у каждого

Курю дерьмо, вижу ничего важного

Вижу себя

Где же друзья?

Пальцами рву веки вспомнить, кто я

Птица над небом паря замерла

Собрался с духом, разбил зеркала

Аспанға қандай керемет саңырауқұлақ өсті

Жерді әп-сәтте құстар шашып жіберді

Қайда қарасаң да ешкім жоқ

Мен жалғыз көңіл көтергім келмейді

Қара тесіктердің кілттері

Жоғалған жан, ай баласы

Тыныштықты іздеуде

Датчиктер кернеулі

Мен өлілер мен «тірі» түрінің арасында жүрмін

Көптеген өлі пікірлердің үстінен лашын

Барлығы өзгеріссіз

Кейбір өлшемдердің үлгісі

Жұқтырған ақыл

Позицияны бекітіңіз, көлеңке иық артында

Сіз аспаннан күлді байқадыңыз ба?

Барқыт ай нұрында Желмен жүгіріп жарысамын

Ант етемін, олар соқыр, қабағындағы новокаин

Көлеңкелер соңынан еріп, мен олардың күлкілерін естимін

Айнаға толы бөлмеде

Қайда қарасам да ешкім жоқ

Қайда қарасаң да мен өзімді ғана көремін

Терезе де, есік те, кілем де жоқ

Мен жиіркенішті ойларды қайдан шығарар едім

Басымдағы мақта, Қайткім келеді

Бірақ мен шындықтың көңілінен шықпайтынын сеземін

Жоғалыстың ауырлығы, улану маған көмектеседі

Қышқылдың сәулелерімен, жылдамдық сәулелерімен айқайлаймын

Шай мен кофе, шарасыз жастар

Темекі және тәуелділік

Мен жүгіргім келеді, бірақ мен салмақсыздықта жүземін

Сенің дүниең маған не ұсынады?

Мақтаудан басқа, қол алысудан басқа, болашаққа жоспарлар

Жетеді менен,

Бірақ артымдағы дауыстар: «Досым, көмек сұра» деп сыбырлайды.

Жолды жұлдыздар көрсетеді

Ай мәнін көрсетеді

Батылы барлар үшін

Иә, мен солай ойлаймын

Барлығының көз ұясындағы түнгі кратерлер

Мен темекі шегемін, маңызды ештеңе көрмеймін

Мен өзімді көремін

Достар қайда?

Мен кім екенімді есіме түсіру үшін қабақтарымды саусақтарыммен жыртамын

Аспанда қалықтаған құс қатып қалды

Батылдығымды жинадым, Айналарды сындырдым