Обрела Покой На Вписке - GONE.Fludd

Гон Фладд говорит с тобой

Фладда

Она смотрит,

Но не видит

Она смотрит,

Но не видит

Она смотрит,

Но не видит

Она смотрит,

Но не видит

Откройте ей глаза

Вы слышите, сказав

В чёрных легких лишь эфир

Белый луч как ориентир

С призрачной улыбкой девы она покидает мир

Цветом синим губы

Белым, будто пудра

Стало вмиг лицо малышки

Неподвижна словно Будда

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь

Позовите врача

Кто-нибудь

Позовите врача

Кто-нибудь

Позовите врача

Кто-нибудь

Хайхеты стрекочат тут словно сверчки

Она нюхала так, что не может чихнуть

(чхи)

Я смотрю ей прямо в глаза через очки

Её мучит жажда, меня беспокоят зрачки

Красный цвет мая

Я дам попить тебе, дорогая

Сколько вместилось в неё препаратов, не знаю

Ты либо смеёшься либо умираешь

Как я оказался здесь

Как я оказался здесь

Как я оказался здесь

Она просит ещё, но я дал всё, что есть

Её подруга давно замолкла

Лежит на полу, не шевелится долго

Что с тобой, сука?

Проснись ради бога

Проветрите хату, ей кажется плохо!

Белой пеной на губах

Её покидает страх

Она обрела покой на вписке в четырёх стенах

В чёрных легких лишь эфир

Белый луч как ориентир

С призрачной улыбкой девы она покидает мир

Цветом синим губы

Белым, будто пудра

Стало вмиг лицо малышки

Неподвижна словно Будда

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь

Позовите врача

Кто-нибудь

Позовите врача

Кто-нибудь

Позовите врача

Кто-нибудь

Стеклянный взгляд, шикарный зад

Ты больше не сможешь потвёркать им, зай

«Её можно спасти», — тут кто-то сказал,

Но я вижу, что ты уже на небесах

Позовите врача

Она так лежит уже более часа

Кто-нибудь,

Но их вид безучастный

Кто-нибудь

Как бы я не кричал им

Кто-нибудь

Мне нехорошо, я взрываю джоинт

Закрываю её веки, вытираю с носа порошок

Я не знаю, кто она, но помню, недовольным тоном

Голос «Чё-то меня не меняет, я хочу ещё»

Теперь так холодна, как никогда

Её не тронет старость

Застывший смех в её глазах, оскал, надежда, ярость

С вечной печатью на лице спокойствием удава

Ей нет никакого дела то того, кем она стала

В чёрных легких лишь эфир

Белый луч как ориентир

С призрачной улыбкой девы она покидает мир

Цветом синим губы

Белым, будто пудра

Стало вмиг лицо малышки

Неподвижна словно Будда

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь

Позовите врача

Кто-нибудь

Позовите врача

Кто-нибудь

Позовите врача

Кто-нибудь

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Позовите врача

Кто-нибудь!

Гон Флудд сенімен сөйлесіп жатыр

флуд

Ол қарап тұр,

Бірақ көрмейді

Ол қарап тұр,

Бірақ көрмейді

Ол қарап тұр,

Бірақ көрмейді

Ол қарап тұр,

Бірақ көрмейді

Оның көзін аш

Сіз айтқан кезде естисіз бе

Қара өкпеде тек эфир

Жол көрсетуші ретінде ақ сәуле

Қыздың елес күлкісімен ол дүниені тастап кетеді

Боялған көк еріндер

Ақ ұнтақ тәрізді

Сәбидің жүзі лезде болып кетті

Әлі де Будда сияқты

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

кез келген

дәрігерді шақыр

кез келген

дәрігерді шақыр

кез келген

дәрігерді шақыр

кез келген

Хай-қалпақтар бұл жерде крикет сияқты шырылдайды

Ол түшкіре алмайтындай қатты иіскеді

(чи)

Мен оның көзіне көзілдірігім арқылы тік қараймын

Ол шөлдеді, оның оқушылары мені мазалайды

Қызыл мамыр

Мен саған сусын беремін, қымбаттым

Ішінде қанша есірткі болғанын білмеймін

Не күлесің, не өлесің

Мен мұнда қалай келдім

Мен мұнда қалай келдім

Мен мұнда қалай келдім

Ол көбірек сұрайды, бірақ мен қолымдағының бәрін бердім

Оның құрбысы көптен бері үндемеді

Еденде жатыр, ұзақ қозғалмайды

Саған не болды, қаншық?

Алла разылығы үшін ояныңыз

Үйді желдетіңіз, ол өзін нашар сезінеді!

Ерінде ақ көбік

Қорқыныш оны тастап кетеді

Ол төрт қабырғадағы жазудан тыныштық тапты

Қара өкпеде тек эфир

Жол көрсетуші ретінде ақ сәуле

Қыздың елес күлкісімен ол дүниені тастап кетеді

Боялған көк еріндер

Ақ ұнтақ тәрізді

Сәбидің жүзі лезде болып кетті

Әлі де Будда сияқты

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

кез келген

дәрігерді шақыр

кез келген

дәрігерді шақыр

кез келген

дәрігерді шақыр

кез келген

Шыны тәрізді көрініс, тамаша жопа

Сіз оларды енді тверк жасай алмайсыз, зай

«Оны құтқаруға болады», - деді біреу,

Бірақ мен сенің көкте екеніңді көріп тұрмын

дәрігерді шақыр

Ол бір сағаттан астам уақыт бойы осылай болды.

Кез келген адам

Бірақ олардың түрі бей-жай

кез келген

Мен оларға қалай айқайласам да

кез келген

Мен өзімді жақсы сезінбеймін, буынды жарып жатырмын

Мен оның қабағын жабамын, мұрнындағы ұнтақты сүртемін

Мен оның кім екенін білмеймін, бірақ көңілсіз үнмен есімде

Дауыс «Мені бірдеңе өзгертпейді, мен көп нәрсені қалаймын»

Қазір бұрынғыдай суық

Оған кәрілік тимейді

Көзінде қатып қалған күлкі, күлкі, үміт, ашу

Боа конструкторының тыныштығының бетінде мәңгілік мөрмен

Ол өзінің қандай болғанына мән бермейді

Қара өкпеде тек эфир

Жол көрсетуші ретінде ақ сәуле

Қыздың елес күлкісімен ол дүниені тастап кетеді

Боялған көк еріндер

Ақ ұнтақ тәрізді

Сәбидің жүзі лезде болып кетті

Әлі де Будда сияқты

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

кез келген

дәрігерді шақыр

кез келген

дәрігерді шақыр

кез келген

дәрігерді шақыр

кез келген

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!

дәрігерді шақыр

Кез келген адам!