Soulitudine - Giaime, Faser

Voglio un corso di sopravvivenza per ogni persona

Le mie cuffie, nelle orecchie

Fanno a gara per chi mette più

Suono dentro ai timpani

E sprofondo via dagli incubi

Questa non è musica da froci

Né tantomeno musica per machi

Si chiama musica se taci

Setacci sprazzi di luce

Ma questa notte non arrivano i Re Magi

E piangi, lasci che i tuoi pensieri caschino su guance calde

Senza Sole io non vedo bene le anime, Amen

Madre, come facciamo a stare al buio?

Io piuttosto grido aiuto «Al lupo!»

Giuro che, prima di addormentarmi (cosa?)

Sento il cuscino ripieno di drammi

Dammi persone affianco se mi sento affranto

Perché non affronto 'sti problemi con gli psicofarmaci

Vorrei tanto non pensare

A volte non sai quanto vorrei dare per poterti assomigliare

Sto a origliare le mie pare col cuscino che fa male

Non vedo solitudine

La sento respirare

Vorrei tanto non pensare

A volte non sai quanto vorrei dare per poterti assomigliare

Sto a origliare le mie pare col cuscino che fa male

Non vedo solitudine

La sento respirare

Ora capisco perché scrivo i miei testi di notte (perché?)

E' per tenere impegnata la mia testa di notte

Io da piccolo non ho mai avuto amici immaginari

Ma avevo amici emarginati

E di giorno insieme agli altri sto a posto (sto a posto)

Ma di notte sono meditabondo

Ferite a bordo del mio corpo

Tristi pensieri a quelli allegri spezzano l’osso del collo

Sta notte solitaria non passa all’alba

Non passa l’aria, soffro d’asma

Schermi al plasma brillano di luce propria

Ora van di moda e sono la mia droga (già)

Amici inaspettati multimediali

Grazie ai quali scrivo un’altra strofa, un’altra volta

Quelli in carne ed ossa a quest’ora stanno dentro i sogni

Beati loro, ma noi no frà

Vorrei tanto non pensare

A volte non sai quanto vorrei dare per poterti assomigliare

Sto a origliare le mie pare col cuscino che fa male

Non vedo solitudine

La sento respirare

Vorrei tanto non pensare

A volte non sai quanto vorrei dare per poterti assomigliare

Sto a origliare le mie pare col cuscino che fa male

Non vedo solitudine

La sento respirare

Prima c’eran petali di rose sul letto

Ora solo spine ed il mio sangue infetto

Braccia attorno al corpo, poi le mani intorno al collo

Rimango solo e manco me ne accorgo

E tu, caro amico, nel momento del bisogno

Sparisci nella notte, svanisci come un sogno

Io che vorrei solo parole di conforto

Passo la serata in un bicchiere senza fondo

Giù, nei meandri della mente per cercarsi

Con la testa nel cuscino che mi spreme le sinapsi

Siamo soli e lontani come gli astri

Proviamo ma non riusciamo ad amarci

Quante volte vorrei farti uscire dalla mente a calci

Tanto che ormai ho smesso di provarci (ho smesso)

Prego il dio Morfeo per addormentarmi

E spero che l’insonnia stia per abbandonarmi

Vorrei tanto non pensare

A volte non sai quanto vorrei dare per poterti assomigliare

Sto a origliare le mie pare col cuscino che fa male

Non vedo solitudine

La sento respirare

Vorrei tanto non pensare

A volte non sai quanto vorrei dare per poterti assomigliare

Sto a origliare le mie pare col cuscino che fa male

Non vedo solitudine

La sento respirare

Vorrei tanto non pensare

A volte non sai quanto vorrei dare per poterti assomigliare

Sto a origliare le mie pare col cuscino che fa male

Non vedo solitudine

La sento respirare

Мен әрбір адам үшін өмір сүру курсын қалаймын

Құлаққаптарым, құлағымда

Олар кімнің көп салғанын білу үшін жарысады

Мен құлақ қалқанының ішінде ойнаймын

 Мен қорқынышты түстерден бас тартамын

Бұл сұмдыққа арналған музыка емес

Ерлерге арналған музыка да

Үндемей қалсаң музыка деп аталады

Електер жарқыл жарық

Бірақ маги бүгін түнде келмейді

Ал сен жылайсың, ойыңды жылы жаққа жібересің

Күн болмаса, мен жандарды жақсы көрмеймін, Әумин

Ана, біз қараңғыда қалай жүреміз?

Мен "Қасқыр!"-деп көмек сұрағанды ​​жөн көрдім.

Мен ұйықтар алдында ант етемін (не?)

Мен                                          |

Жүрегім ауырып жатса, жанымдағы адамдарды беріңіз

Өйткені мен бұл мәселелермен психиатриялық препараттармен айналыспаймын

Мен шынымен ойламағанымды қалаймын

Кейде сен сияқты болу үшін қанша бергім келетінін білмейсің

Мен жастықты жастықпен ойларымды тыңдаймын

Мен жалғыздықты көрмеймін

Мен оның тыныс алуын естимін

Мен шынымен ойламағанымды қалаймын

Кейде сен сияқты болу үшін қанша бергім келетінін білмейсің

Мен жастықты жастықпен ойларымды тыңдаймын

Мен жалғыздықты көрмеймін

Мен оның тыныс алуын естимін

Мәтіндерімді түнде не үшін жазатынымды енді түсіндім (неге?)

Бұл түнде басымды  бос ұстау үшін 

Менің бала кезімде қиялдайтын достарым болған емес

Бірақ менде шеттетілген достарым болды

Күндіз басқалармен бірге менде жақсы (мен жақсы)

Бірақ түнде мен медитациямен айналысамын

Денемдегі жаралар

Көңілділерге қайғылы ойлар мойын бұзады

Таң атқанда бұл жалғыз түн өтпейді

Ауа өтпейді, демікпемен ауырамын

Плазмалық экрандар өз жарығымен жарқырайды

Қазір олар сәнді                                          дәрім

Мультимедиялық күтпеген достар

Соның арқасында тағы бір өлең жазып жатырмын

Бұл кезде тәні мен қаны барлар арманда

Олардың жолы болды, бірақ біз емес, ағайын

Мен шынымен ойламағанымды қалаймын

Кейде сен сияқты болу үшін қанша бергім келетінін білмейсің

Мен жастықты жастықпен ойларымды тыңдаймын

Мен жалғыздықты көрмеймін

Мен оның тыныс алуын естимін

Мен шынымен ойламағанымды қалаймын

Кейде сен сияқты болу үшін қанша бергім келетінін білмейсің

Мен жастықты жастықпен ойларымды тыңдаймын

Мен жалғыздықты көрмеймін

Мен оның тыныс алуын естимін

Бұрын төсекте  раушан жапырақтары болатын

Енді тек тікенектер мен менің жұқтырған қаным

Қолдар денені, содан кейін қолдар мойынға

Мен жалғыз қалдым, тіпті байқамаймын

Ал сен, қымбатты досым, қиын кезде

Түнде жоғалып, түс сияқты жоғалып

Мен тек жұбататын сөздерді қалаймын

Мен кешті түбі жоқ стақанда өткіземін

Төмен, ақылдың тереңінде бірін-бірі іздеу

Басымды жастыққа қойып синапстарымды  қысып 

Біз жалғызбыз және жұлдыздар сияқты алыстамыз

Біз тырысамыз, бірақ бір-бірімізді сүйе алмаймыз

Қанша рет сені ойыңнан шығарғым келеді

Мен тырысуды тоқтатқаным сонша (тоқтадым)

Мен құдай Морфейге ұйықтап қалуын сұраймын

Ұйқысыздық мені тастап кетеді деп үміттенемін

Мен шынымен ойламағанымды қалаймын

Кейде сен сияқты болу үшін қанша бергім келетінін білмейсің

Мен жастықты жастықпен ойларымды тыңдаймын

Мен жалғыздықты көрмеймін

Мен оның тыныс алуын естимін

Мен шынымен ойламағанымды қалаймын

Кейде сен сияқты болу үшін қанша бергім келетінін білмейсің

Мен жастықты жастықпен ойларымды тыңдаймын

Мен жалғыздықты көрмеймін

Мен оның тыныс алуын естимін

Мен шынымен ойламағанымды қалаймын

Кейде сен сияқты болу үшін қанша бергім келетінін білмейсің

Мен жастықты жастықпен ойларымды тыңдаймын

Мен жалғыздықты көрмеймін

Мен оның тыныс алуын естимін