Remorse - Front Line Assembly

The killer drove an ingot into each of his own eyes, then cut off his head

Captivated

In their hearts and souls

The fear and desire

Just won’t let go Naive as it seems

We all want control

You’re paralysed

When panic sets in Quietly you drown

In your sleep

We once had a passion

It all seemed so right

So young and so eager

No end in sight

But now we are prisoners

In our own hearts

Nothing seems real

It’s all torn apart

No-one knows

Where to draw he line

Accusations, a pledge

For resistance of mine

In power we trust

We can’t get out

The time we spend fighting

The anger and hate

Hope for tomorrow

Is never too late

We all turn to dust

On heaven’s command

Time moves by fast

No second chance

Кісі өлтіруші әрқайсысының көзіне құйма қағып, басын кесіп алған

Баурап алды

Жүректері мен жандарында

Қорқыныш пен тілек

Аңғалға жібермеймін

Біз бәріміз бақылауды қалаймыз

Сіз сал болып қалдыңыз

Дүрбелең орнаған кезде Тынышсыз батып кетесіз

Ұйқыда

Бір кездері бізде құмарлық болды

Барлығы дұрыс  болып көрінді

Жас және соншалықты ынталы

Соңы көрінбейді

Бірақ қазір біз тұтқынбыз

Өз жүрегімізде

Ештеңе шындыққа ұқсамайды

Мұның бәрі жыртылған

Ешкім білмейді

Оның сызығын қайда  салу керек

Айыптау, кепіл

Менің қарсылығым үшін

Біз билікке сенеміз

Біз шыға алмаймыз

Біз шайқасқа өткізетін уақыт

Ашу мен жек көрушілік

Ертеңгі күнге үміт

Ешқашан кеш емес

Барлығымыз шаңға  айналамыз

Аспанның бұйрығы бойынша

Уақыт жылдам жылады

Екінші мүмкіндік жоқ