The Babbit and the Bromide - Fred Astaire, Adele Astaire, Novelty Orchestra

Hello!

How are you?

How’s the folks?

What’s new?

I’m great.

That’s good.

Haha!

Knock wood.

Well, well.

That’s life.

What do you know?

How’s your wife?

Gotta run.

Oh, my.

Ta ta!

Olive oil.

Goodbye.

Ten years went quickly by for both these substantial men.

And then it happened

that one day they chanced to meet again.

That they had both developed in ten

years there was no doubt.

And so of course they had an awful lot to talk about.

(Repeat **)

Before they met again some 20 years they had to wait.

This time it happened up

above inside St. Peter’s gate.

A harp each one was carrying and both were

sprouting wings.

And this was what they said as they were strumming on the

strings.

(Repeat **)

Сәлеметсіз бе!

Қалайсыз?

Қалай адамдар?

Не жаңалық бар?

Мен күштімін.

Бұл жақсы.

Хаха!

Ағаш соғу.

Жақсы Жақсы.

Бұл өмір.

Сен не білесің?

Сіздің әйеліңіз қалай?

Жүгіру керек.

Ойбай.

Та та!

Зәйтүн майы.

Сау болыңыз.

Бұл екі маңызды адам үшін де он жыл тез өтті.

Содан кейін болды

бір күні олар тағы кездесіп қалады.

Екеуі де он жылда дамыды

жылдарға күмән болмады.

Әрине, олар туралы сөйлесу үшін өте көп болды.

(Қайталау**)

Олар қайта кездескенге дейін шамамен 20 жыл күту керек болды.

Бұл жолы болды

жоғарыда Әулие Петр қақпасының ішінде.

Әрқайсысының қолында арфа болды, екеуі де болды

өркен қанаттары.

Олар дірілдеп жатқанда осылай деді

жіптер.

(Қайталау**)