Tristesse - FIBEL

Ich bin nackt in einem roten Mondfeld aufgewacht

Und meine Haut war blond

In aller Schönheit, wo mich ruft

Ein süßer Duft in meiner Nase trieb mich langsam an

Und ich fand nahe am Wegesrand einen See aus Zucker vor, vor

Tristesse, halt mich fest

Tristesse

Tristesse, halt mich fest

Tristesse, Tristesse, Tristesse

Am Zuckersee brennen sieben Sonnen heiß und hell

Und ich spüre schon auf meiner Haut, härtet sich der Karamell

Im Mondfeld steht im fahlen Licht ein nackter, blasser Mann

Und er bewegt sich Richtung Wegesrand

Und ich verwehe mit dem Wind, dem wind

Tristesse, halt mich fest

Tristesse

Tristesse, halt mich fest

Tristesse, Tristesse, Tristesse

Tristesse, halt mich fest

Tristesse

Tristesse, halt mich fest

Tristesse, Tristesse, Tristesse

Қызыл айлар даласында жалаңаш ояндым

Ал менің терім аққұба болды

Барлық сұлулықта, мені қайда шақырады

Мұрнымдағы тәтті хош иіс мені ақырындап алға жетеледі

Мен жол жиегінде қант көлін таптым

Қайғы, мені қатты ұстаңыз

мұң

Қайғы, мені қатты ұстаңыз

Қайғы, мұң, мұң

Қант көлінде жеті күн ыстық және жарқырайды

Ал мен қазірдің өзінде терімде карамельдің қатып жатқанын сеземін

Жалаңаш, бозғылт адам Ай даласында бозғылт жарықта тұр

Ал ол жол жиегіне қарай жылжиды

Ал мен желмен, желмен бірге кеттім

Қайғы, мені қатты ұстаңыз

мұң

Қайғы, мені қатты ұстаңыз

Қайғы, мұң, мұң

Қайғы, мені қатты ұстаңыз

мұң

Қайғы, мені қатты ұстаңыз

Қайғы, мұң, мұң