Vaganten - Feuerschwanz

Sie sind ein wilder Haufen

Und ziehen durch die Welt

Sie huren, rauben, saufen

Weil das so gut gefällt!

Und wenn du sie nur hören tust

Dann flieh weit fort von hier!

Sie sind wie eine Feuersbrut

Im Auge blitzt die Gier

Sie sind Vagantenbrüder

Kommt, macht die Feinde nieder!

Leben, das geht auf und nieder

Gold, das ist ihr Gott

Denn sie sind Vagantenbrüder

Singen gar wüste Lieder

Rauben, saufen immer wieder

Flieht in eurer Not!

Denn sie sind Vagantenleute

Sinnen auf fette Beute

Gerben sich Menschenhäute

Mordlust ist ihr Freund!

Denn sie sind Vagantenmänner

Keine Sündenbekenner

Auch keine Unschuldslämmer

Haben nie bereut

Sie raubten einst ein Königskind

Das war so rein und schön

Sie wollten sehr viel Gold dafür

Für ein Wiedersehn

Beherrschen konnten sie sich nicht

Und schänden sie bei Nacht

Doch sie nahm sich den Anführer

Sie ritten bis halb acht

Der Anführer wird Björn genannt

Und schleifte eine Burg

Und schenkte sie dem Königskind

Und seinem ganzen Zug

Sie lebten nun wie Adelsleut

Und wüteten gar schlimm

Entjungferten Mägdelein

Benebelten sich die Sinn

Denn…

Sie sind Vagantenbrüder

Kommt, macht die Feinde nieder!

Leben, das geht auf und nieder

Gold, das ist ihr Gott

Denn sie sind Vagantenbrüder

Singen gar wüste Lieder

Rauben, saufen immer wieder

Flieht in eurer Not!

Der König bekam Wind davon

Und wollt sein Kind befrein

So schickt er hin den Bräutigam

Die Mauern zu entzwein

Doch Björn der Wilde lachte nur

Und zeigte her die Frau

Der Bräutigam schien fassungslos

Denn schamlos schien sie auch

Der Bräutigam kam auf die List

Den Brunnen zu vergiften

So wollt er die Vagantenleut

Mit Pestilenz vernichten

Die List gelang, er wurd gefasst

Und fand dann seine Braut

Doch sie macht ihm die Ketten los

Zu Recht hat er ihr vertraut

Sie sind Vagantenbrüder

Kommt, macht die Feinde nieder!

Leben, das geht auf und nieder

Gold, das ist ihr Gott

Denn sie sind Vagantenbrüder

Singen gar wüste Lieder

Rauben, saufen immer wieder

Flieht in eurer Not!

So soffen die Vagantenleut

Das pestverseuchte Wasser

Und kotzten die Gedärme aus

Es ging ja kaum noch krasser

Der Björn, der lag mit Schaum vorm Mund

Und konnte es nicht glauben

Dass dieser keine Adelstropf

Sein Leben ihm würd rauben

So lebten Braut und Bräutigam

Ganz glücklich und zufrieden

Und erzählten ihren Kinderlein

Dass es sich lohnt zu lieben

Ihre Liebe, die ging durch den Dreck

Das ist mehr wert als Ringe

Vagantenleut verstehen dies nicht

Für sie zählen andre Dinge

Sie war Vagantenbrüder

Kommt, macht die Feinde nieder!

Leben, das geht auf und nieder

Gold, das ist ihr Gott

Denn sie sind Vagantenbrüder

Singen gar wüste Lieder

Rauben, saufen immer wieder

Flieht in eurer Not!

Denn sie sind Vagantenleute

Sinnen auf fette Beute

Gerben sich Menschenhäute

Mordlust ist ihr Freund!

Denn sie sind Vagantenmänner

Keine Sündenbekenner

Auch keine Unschuldslämmer

Haben nie bereut

Haben nie bereut

Haben nie bereut

Олар жабайы топ

Және әлемді саяхаттаңыз

Олар жезөкшелік жасайды, тонайды, ішеді

Өйткені бұл маған өте ұнайды!

Ал егер сіз оларды тыңдасаңыз

Олай болса бұл жерден алыс қашыңдар!

Жалындаған от сияқтысың

Көзге ашкөздік жыпылықтайды

Олар қаңғыбас ағайындар

Келіңіздер, жауларды өлтіріңіздер!

Өмір көтеріліп, төмендейді

Алтын, бұл олардың құдайы

Өйткені олар қаңғыбас ағайындар

Жабайы әндер айтыңыз

Тонау, қайта-қайта ішу

Қажеттілікте қашыңыз!

Өйткені олар қаңғыбас адамдар

Майлы олжаны аңсау

Адам терісі қызарған

Нәпсісін өлтіру оның досы!

Өйткені олар қаңғыбастар

Мойындаушылар жоқ

Жазықсыз қозылар да жоқ

Ешқашан артқа қарамаған

Олар бірде патшаның баласын ұрлап кеткен

Бұл өте таза және әдемі болды

Ол үшін олар көп алтын алғысы келді

Қайта кездесу үшін

Олар өздерін ұстай алмады

Ал түнде оларды қорлаңыз

Бірақ ол көшбасшыны алды

Олар жеті жарымға дейін атқа қонды

Көшбасшы Бьорн деп аталады

Және қамалды қиратты

Оны патшаның баласына берді

Және оның бүкіл пойызы

Олар енді тектілер сияқты өмір сүрді

Және қатты ашуланды

Гүлденген қыз-келіншектер

Сезімдерді бұзды

Содан кейін…

Олар қаңғыбас ағайындар

Келіңіздер, жауларды өлтіріңіздер!

Өмір көтеріліп, төмендейді

Алтын, бұл олардың құдайы

Өйткені олар қаңғыбас ағайындар

Жабайы әндер айтыңыз

Тонау, қайта-қайта ішу

Қажеттілікте қашыңыз!

Патша бұған жел тиді

Және баласын босатқысы келді

Сөйтіп күйеу жігітті жібереді

Қабырғалар екіге бөлінеді

Бірақ Бьорн жабайы күлді

Маған әйелді көрсетті

Күйеу жігіт таңырқап қалғандай болды

Өйткені ол да ұятсыз болып көрінді

Тізімге күйеу жігіт келді

Құдықты улану үшін

Ол қаңғыбастарды осылай қалайды

Індетпен құрту

Айла жұмыс істеді, ол ұсталды

Сосын қалыңдығын тапты

Бірақ ол оның шынжырын босатады

Ол оған дұрыс сенді

Олар қаңғыбас ағайындар

Келіңіздер, жауларды өлтіріңіздер!

Өмір көтеріліп, төмендейді

Алтын, бұл олардың құдайы

Өйткені олар қаңғыбас ағайындар

Жабайы әндер айтыңыз

Тонау, қайта-қайта ішу

Қажеттілікте қашыңыз!

Қаңғыбастар осылай ішетін

Оба жұқтырған су

Және ішектерді лақтырды

Бұл бұдан да ашық болуы мүмкін емес еді

Бьорнның аузынан көбік шықты

Және сене алмадым

Бұл асыл тамшы емес

Оның өмірі оны тонады

Күйеу мен қалыңдық осылай өмір сүрді

Толығымен бақытты және қанағаттанарлық

Және кішкентай балаларына айтты

Бұл сүюге тұрарлық

Сіздің махаббатыңыз кірден өтті

Бұл сақиналардан да қымбат

Қаңғыбастар мұны түсінбейді

Олар үшін басқа нәрселер маңызды

Ол қаңғыбас ағайындар еді

Келіңіздер, жауларды өлтіріңіздер!

Өмір көтеріліп, төмендейді

Алтын, бұл олардың құдайы

Өйткені олар қаңғыбас ағайындар

Жабайы әндер айтыңыз

Тонау, қайта-қайта ішу

Қажеттілікте қашыңыз!

Өйткені олар қаңғыбас адамдар

Майлы олжаны аңсау

Адам терісі қызарған

Нәпсісін өлтіру оның досы!

Өйткені олар қаңғыбастар

Мойындаушылар жоқ

Жазықсыз қозылар да жоқ

Ешқашан артқа қарамаған

Ешқашан артқа қарамаған

Ешқашан артқа қарамаған