Diario De Viaje - Federico Aubele

El día se va,

El azul se oscurece aquí,

El día que se va,

Y los sonidos se pierden así,

Parara,

La cálida inmensidad,

A orillas de un vasto mar,

Los barcos que parten ya,

Marcando principio y final,

Para-pa

Y justo cuando empiezo a cantar,

El mundo comienza a girar,

La primavera queda atrás,

Y los tonos cambian ya

No se que quedará,

Tampoco que es lo que se irá,

No se, no se que es lo que quedará.

Pero nada, nada se detendrá.

The day leaves,

The blue is getting darker here,

The day, it’s going,

And the sounds are lost this way.

The warm immensity,

To waves in a vast sea,

The ships already depart,

Marking the beginning and the end.

And just as I begin to sing,

The world starts to spin,

The spring stays behind,

And the sounds already change

I don’t know what will remain,

Nor what it is that will leave,

I don’t know, I don’t know what will stay,

But nothing, nothing can be stopped.

El día se va,

El azul se oscurece aquí,

El día que se va,

Y los sonidos se pierden así,

Парара,

La cálida inmensidad,

A orillas de un vasto mar,

Los barcos que parten ya,

Маркандо принципі және финал,

Пара-па

Y justo cuando empiezo a cantar,

El mundo comienza a girar,

La primavera queda atrás,

Y los tonos cambian ya

Жоқ се quedará,

Tampoco que es lo que se irá,

Жоқ, жоқ се que eslo Quedará.

Дегенмен, не детендра.

Күн кетеді,

Мұнда көк түс күңгірттеніп барады,

Күн өтіп жатыр,

Ал дыбыстар осылай жоғалады.

Жылы шексіздік,

Кең теңіздегі толқындарға,

Кемелер қазірдің өзінде кетіп қалды,

Басы мен соңын белгілеу.

Мен ән айта бастағанда,

Әлем айнала бастайды,

Артында көктем қалады,

Ал дыбыстар қазірдің өзінде өзгереді

Не болатынын білмеймін,

Не қалдыратыны да,

Мен білмеймін, білмеймін не қалады,

Бірақ ештеңені, ештеңені тоқтату мүмкін емес.