Tu Non Mi Parli Più - Ex-Otago

Quando passo dalla riviera

Di Ponente dopo Savona

Con tutte quelle spiagge, milioni di case

Con le macchine sempre in coda

Il caldo che non molla

La radio che mi tiene su

E i finestrini abbassati

E il vento sulla faccia

I brividi sulla schiena

È pomeriggio ma sembra sera

Io mi chiedo perché

Tu non mi parli più

E io mi chiedo perché

Tu non mi parli più

E mi ricordo che, che passavamo le giornate, no

I pomeriggi a cercare i negozietti vintage in centro

Oppure a girare nei mercatini dell’usato

Perché, perché tu eri appassionata di, di, di abbigliamento anni '70

E lo ero anch’io

E così queste fantasie, questi tessuti sul tuo corpo

Ti stavano da paura

Vorrei scriverti soltanto

Solamente «Come stai?»

Chissà come stanno i tuoi

Il nostro cane, le polaroid

Ma forse non lo farò mai

Forse sono solo guai

Mi hanno detto che hai una bimba

Sono passati dieci anni

A volte mi viene voglia

Svegliarmi la mattina

La nostra casa, la nostra stanza

Io mi chiedo perché

Tu non mi parli più

Io mi chiedo perché

Tu non mi parli più

Vorrei scriverti solo «Come stai?»

Chissà cosa fai

O come stanno i tuoi

Bella com’eri

Bella come sarai

Vorrei scriverti solo «Come stai?»

Chissà cosa fai

E come stanno i tuoi

Bella com’eri

Bella come sarai

E sì poi, poi mi hai, mi hai conosciuto proprio quando

Ero in un momento super incastrato

Molto ortodosso con la politica, compravo sempre il giornale

Per cui dev’essere stato anche non semplice starmi vicino

Ma, ma io ti volevo bene e ti volevo bene sinceramente

E poi, e poi non c'è mai un’epoca giusta, no

Per stare con una persona

Le persone si incontrano in un certo momento, stanno insieme

E poi si lasciano

Мен жағадан өтіп бара жатқанда

Савонадан кейінгі Ди Поненте

Осы жағажайлармен, миллиондаған үйлермен

Көліктер әрқашан кезекте

Берілмейтін ыстық

Мені қолдайтын радио

Ал терезелер төмен

Ал сіздің бетіңізде жел

Арқамдағы қалтырау

Түс ауа, бірақ кешке ұқсайды

Неге деп ойлаймын

Сен енді менімен сөйлеспейсің

Ал неге деп ойлаймын

Сен енді менімен сөйлеспейсің

Және бұл есімде, біз күндерді өткіздік, жоқ

Түстен кейін орталықтағы винтаждық дүкендерді іздеу керек

Немесе барахолкаларды аралау

Неге, өйткені сіз 70-ші жылдардағы киімге құмарсыз

Мен де солай болдым.

Міне, осы қиялдар, сіздің денеңіздегі бұл маталар

Олар сені қорқытты

Мен жай ғана сізге жазғым келеді

Тек "Қалайсың?"

Кім біледі сенің қалайсың

Біздің ит, полароидтар

Бірақ мен ешқашан болмайтын шығармын

Мүмкін бұл жай ғана қиындық

Олар маған сенің қызың бар деді

Он жыл өтті

Кейде мен солай сезінемін

Таңертең ояту

Біздің үй, біздің бөлме

Неге деп ойлаймын

Сен енді менімен сөйлеспейсің

Неге деп ойлаймын

Сен енді менімен сөйлеспейсің

Мен саған "Қалайсың?" деп жазғым келеді.

Не істеріңді кім біледі

Немесе сенікі қалай

Сіз сияқты әдемі

Сіз қандай боласыз

Мен саған "Қалайсың?" деп жазғым келеді.

Не істеріңді кім біледі

Ал сенікі қалай

Сіз сияқты әдемі

Сіз қандай боласыз

Иә, содан кейін сізде мен бар, мені дәл сол кезде кездестірдіңіз

Мен қатты қысылған сәтте болдым

Саясатқа өте ортодоксалды, мен газетті үнемі сатып алатынмын

Сондықтан маған жақын болу да оңай болмаған шығар

Бірақ, бірақ мен сені сүйдім және шын жүректен сүйдім

Содан кейін, содан кейін ешқашан дұрыс уақыт болмайды, жоқ

Бір адаммен бірге болу

Адамдар белгілі бір сәтте кездеседі, олар бірге қалады

Содан кейін олар бұзылады