Песня о волшебной розе - Евгений Крылатов

В долине Тигра и Ефрата,

Где древних тайн земля полна,

С неповторимым ароматом

Есть роза чудная одна.

В недобрый час тоски и гнева,

В час пробужденья темных сил

Спустился белый ангел с неба

И эту розу посадил.

Там, где она расцветает,

Там никто не солжет,

Там никто никогда не солжет.

Лишь звезды небесные знают,

Где она расцветет,

Где однажды она расцветет.

Пусть вид ее порою жалок,

Как скромной Золушки наряд,

Но ложь сворачивает жало,

Ее заслышав аромат.

В любую крепость, дом и замок

Он проникает без труда,

И ощутивший этот запах

Солгать не сможет никогда.

Там, где она расцветает,

Там никто не солжет,

Там никто никогда не солжет.

Лишь звезды небесные знают,

Где она расцветет,

Где однажды она расцветет.

Тигр мен Евфрат аңғарында,

Жер көне құпияға толы жерде,

Бірегей дәмі бар

Керемет раушан гүлі бар.

Сағыныш пен ашудың мейірімсіз сағатында,

Қараңғы күштердің оянған сағатында

Аспаннан ақ періште түсті

Ал мен бұл раушан гүлін отырғыздым.

Қай жерде гүлдейді

Онда ешкім өтірік айтпайды

Ол жерде ешкім ешқашан жатпайды.

Аспандағы жұлдыздар ғана біледі

Ол қайда гүлдейді?

Қайда бір күні гүлдейді.

Оның кейпі кейде аянышты болсын,

Қарапайым Золушка киімі сияқты,

Бірақ өтірік ренішті айналдырады

Оның иісін есту.

Кез келген қамалға, үйге және қамалға

Ол еш қиындықсыз еніп кетеді

Және бұл иісті сезіну

Ешқашан өтірік айта алмайды.

Қай жерде гүлдейді

Онда ешкім өтірік айтпайды

Ол жерде ешкім ешқашан жатпайды.

Аспандағы жұлдыздар ғана біледі

Ол қайда гүлдейді?

Қайда бір күні гүлдейді.