Institutio Immortales - Enid

Fern von schwachem Geist entfacht des Weisen Licht die

Glut,

Und umnebelt die schwachen Leiber, die dem Blinden folgen.

Was vermag nicht der alten Macht Best¤ndigkeit zu sein,

Wenn Mut und Weisheit der neuen Zeit sich gegen sie

verbјnden.

Foreseen is what the willow’s haze makes pure again and

light

And whispers to the weak and wound the majesty of

brightness.

Those who promise doubtful pleasures, praising doubtful

promises,

Will be devoured by the painful merciless insight of

future.

Lehr und Sinn saugt aus best¤ndig unantastbar reichem Kelch

Die Flut der aus geschund’nem Geist heraus bekehrten

Sјnder.

Nichts verh¤rmt den neuen Herrn samt Zwietracht und

Verdruџ,

Doch Kraft und Glut des Weisen Schein verdr¤ngt, was

weichen muџ.

Әлсіз рухтан алыс, дана нұр жандырады

шоқтар,

Ал соқырдың соңынан ерген әлсіз денелерді шатастырады.

Ескі күштің беріктігі не болмас,

Жаңа заманның батылдығы мен даналығы оларға қарсы тұрғанда

қосылу.

Алдын-ала қараған талдың тұманынан таза етеді және

жарық

Ал әлсіздерге сыбырлап, ұлылығын жаралайды

жарықтық.

Күмәнді ләззаттарды уәде еткендер, күмәнді ләззаттарды мақтайды

уәделер,

Ащы мейірімсіз түсінігімен жұтылады

келешек.

Оқыту мен сезім үнемі қол тигізбейтін бай кеседен сорылады

Бұзылған рухтардан шыққандардың толқыны

күнәкар.

Жаңа қожайынды келіспеушілікпен бірге ештеңе сипаламайды

тітіркену,

Бірақ дана нұрдың күші мен жарқырауы нені басады

жол беру керек.