Nostalgia - Emily Barker

Tram wires cross Melbourne skies

Cut my red heart in two

My knuckles bleed down Johnston street

On a door that shouldn’t be in front of me

Twelve thousand miles away from your smile

I’m twelve thousand miles away from me

Standing on the corner of Brunswick

Got the rain coming down and mascara on my cheek

Oh whisper me words in the shape of a bay

Shelter my love from the wind and the rain

Crow fly be my alibi

And return this fable on your wing

Take it far away to where gypsies play

Beneath metal stars by the bridge

Oh write me a beacon so I know the way

Guide my love through night and through day

Only the sunset knows my blind desire for the fleeting

Only the moon understands the beauty of love

When held by a hand like the aura of nostalgia

Трамвай сымдары Мельбурн аспанын кесіп өтеді

Менің қызыл жүрегімді екіге бөл

Джонстон көшесінде саусақтарым қанып жатыр

Алдымнан                                                             

Сенің күлкіңнен он екі мың миль қашықтықта

Мен өзімнен он екі мың миль қашықтықтамын

Брунсвиктің бұрышында тұру

Жаңбыр жауып, бетіме тушь түсті

О, маған шығанағы бар сөздерді сыбырлайды

Менің махаббатымды жел мен жаңбырдан қорғаңыз

Қарға шыбын менің алибим бол

Бұл ертегіні өз қанатыңызға  қайтарыңыз

Оны сығандар ойнайтын жерге апарыңыз

Көпірдегі металл жұлдыздардың астында

О, маған маяк жазыңыз, сондықтан мен жолды білемін

Менің махаббатымды түнде де, күндіз де бағыттаңыз

Менің өткіншіге деген соқыр тілегімді күн батқанда ғана біледі

Махаббаттың сұлулығын ай ғана түсінеді

Сағыныштың аурасындай қолдан ұстағанда