Я так скучаю - Элли на маковом поле

Я ночами брожу по квартире

Рядом бродят мои печали

И видишь, даже спустя километры молчания

Я так скучаю

Знаешь, я так скучаю

Я так скучаю, я

И было бы все хорошо

Если б каждый вечер в парке

Бродя от скуки, читая Харуки

Садясь на скамейки

Не вспоминались бы мне эти руки

Что гладят мои колени

И было бы все хорошо

Если б каждый сентябрьский вечер

Я, выходя на Невский, не путала б теплый ветер

Задевающий мою душу и платье

С нежностью тех объятий

И может быть месяц прошел бы еще,

А потом еще и еще и еще,

А там и снег стал бы таять

В тишине

И было бы все хорошо

Если б не память

Кричащая о тебе

Кричащая о тебе

Я однажды перестану бродить ночами

Песнями станут мои печали

И, когда они отзвучат, и повиснет молчание

Я наконец скажу, что больше не

Знаешь, я больше не

Знаешь

Я все еще так скучаю

Мен түнде пәтерді аралаймын

Менің мұңдарым айналады

Көрдіңіз бе, тіпті километрлер тыныштықтан кейін де

Мен сені өте сағындым

Білесің бе, мен сені қатты сағындым

Мен сені өте сағындым

Және бәрі жақсы болар еді

Егер әр кеш сайын саябақта

Харукиді оқуды зерігуден арылту

Орындықтарға отыру

Бұл қолдар есімде жоқ

Менің тіземді не сипады

Және бәрі жақсы болар еді

Егер әр қыркүйек күні кешке

Мен Невскийге шығып, жылы желді шатастырмас едім

Жанымды қозғап, киіну

Сол құшақтардың нәзіктігімен

Мүмкін тағы бір ай өткен болар,

Содан кейін көбірек және көбірек,

Сол жерде қар ери бастайды

Үнсіздікте

Және бәрі жақсы болар еді

Есте сақтау үшін болмаса

Сен туралы айғайлап

Сен туралы айғайлап

Бір күні түнде қыдыруды қоямын

Қайғыларым әнге айналады

Және олар дыбыс шығарғанда, үнсіздік ілінеді

Ақырында айтамын, енді жоқ

Менің жоқ екенімді білесіз

Сен білесің

Мен сені әлі қатты сағындым