Прятки - Элли на маковом поле

Раз, два, три

Не досчитал до десяти,

А тебя уже нет

Погаснет свет, и деревья начнут бояться друг друга

Шагаю по кругу.

Вой ветра волосы истрепал и нервы

И небо затопит тротуары слезами

Чтобы я замер и понял

Что в этом городе нет тебя

Нет тебя

Раз, два, три

Не досчитал до десяти

Как наступил рассвет

Привет.

У меня все в порядке

Играю в прятки.

Исходил все вдоль-поперек

Найти бы хоть тень, хотя бы намек,

Но солнце сотрет все тени лучами

Чтобы я замер и понял

Что в этом городе не найти тебя

Нет тебя

Нет тебя

Раз, два, три

Не досчитал до десяти,

А все равно не успел

Ничего не успел

Сказать глядя в глаза

Бір екі үш

Онға дейін санаған жоқ

Ал сен енді жоқсың

Шамдар сөніп, ағаштар бір-бірінен қорқа бастайды

Мен шеңбер бойымен жүремін.

Улаған жел шаш пен жүйкені тоздырды

Ал аспан тротуарларды көз жасына толады

Мен тоңып, түсінуім үшін

Сіз бұл қалада жоқсыз

Сен емес

Бір екі үш

Онға дейін санаған жоқ

Таң қалай атты

Сәлеметсіз бе.

Менде бәрі жақсы

Жасырынбақ ойнаймын.

Әрі-бері келді

Тым болмаса көлеңке, кем дегенде тұсқағаз табу үшін,

Бірақ күн барлық көлеңкелерді сәулелерімен өшіреді

Мен тоңып, түсінуім үшін

Бұл қалада сізді табу мүмкін емес

Сен емес

Сен емес

Бір екі үш

Онға дейін санаған жоқ

Және әлі үлгермеді

Ештеңе істей алмады

Көзіңізге қарап айтыңыз