A Dama do Apocalipse - Cesar Camargo Mariano, Nathan Marques, Wilson Gomes

Branco por cima e o negro de um sorriso herói

Trancam-me a mente e eu nego o quanto a dor destrói

Rasgam-me o sonho e o mal me põe na vida

E a vida me faz sem medo

Nos diademas, pragas, anjos de néon

Nos holocaustos, trompas, flechas, megatrons

Rasgam-me a terra e o fogo traz a vida

E a vida não traz segredo

Fecha-se o ar e o sol se nega, nega-se o pão e a paz

E o amor me cega

Sete rajadas correm, somem

E uma mulher

Se entrega e se impõe ardente

Constante, serpente, vulgar

Rasga-se o sonho e o corpo sente a dor crescer

Abre-se a mente e o cego vê a luz nascer

Trava-se a guerra e o fogo faz a vida

Үстінде ақ және каһарман күлкінің қарасы

Олар мені ойыма құлыптайды, мен ауырсынудың қаншалықты жойатынын жоққа шығарамын

Арман мені бөледі, ал зұлымдық мені өмірге қояды

Және өмір мені қорқынышсыз етеді

Диадемаларда, обаларда, неон періштелерде

Холокосттарда, мүйіздерде, жебелерде, мегатрондарда

Олар менің жерімді жыртып тастап, от өмірге әкеледі

Ал өмір ешқандай құпия әкелмейді

Ауа жабылып, күн жоққа, нан мен тыныштықтан бас тартылды

Және соқыр махаббат

Жеті жарылыс жүгіреді, жоғалады

Әйел адам

Өзін-өзі тастап, өзін қызу таңғалдырады

тұрақты, жылан, тұрпайы

Арман үзіліп, дене ауырғанын сезеді

Ақыл ашылып, соқыр адам жарықтың көтерілгенін көреді

Соғыс соғысады, ал от өмірді тудырады