Не верю я - Елена Темникова

Цифрами ярко горишь на стекле,

Снова узнаю тебя в темноте.

Холод по коже, когда ты под ней

Растворишься быстрей.

И больше нас нет, и больше нас нет.

И больше нас нет, мы потерялись там.

И больше нас нет, там больше нас нет.

Больше нас нет, но мы хотим туда.

Не верю я, нет, не верю я раненым твоим словам.

Не верю я, нет, не верю я, но опять приду сама.

Не верю я, нет, не верю я, что так часто нам нельзя.

Не верю я, нет, не верю я - приду к тебе опять сама.

Вот, я уже проникаю в твой дом.

Снова оставим открытую дверь.

От невесомости колет в груди,

Но не заставит уйти.

И больше нас нет, и больше нас нет.

И больше нас нет, мы потерялись там.

И больше нас нет, там больше нас нет.

Больше нас нет, но мы хотим туда.

Не верю я, нет, не верю я раненым твоим словам.

Не верю я, нет, не верю я, но опять приду сама.

Не верю я, нет, не верю я, что так часто нам нельзя.

Не верю я, нет, не верю я - приду к тебе опять сама.

Сандар әйнекте жанып тұрады,

Мен сені қараңғыда тағы таныдым.

Терінің астында болған кезде теріге суық

Тезірек ерітіңіз.

Біз енді жоқпыз, енді жоқпыз.

Ал біз енді жоқпыз, сол жерде адасып қалдық.

Ал біз енді жоқпыз, өзіміз де жоқпыз.

Біз енді жоқпыз, бірақ сонда барғымыз келеді.

Сенбеймін, жоқ, жаралы сөздеріңе сенбеймін.

Сенбеймін, жоқ, сенбеймін, бірақ тағы өзім келемін.

Мен сенбеймін, жоқ, біз жиі жасай алмайтынымызға сенбеймін.

Сенбеймін, жоқ, сенбеймін – мен саған тағы да өзім келемін.

Міне, мен сіздің үйіңізге кіріп жатырмын.

Есікті қайтадан ашық қалдырайық.

Кеудедегі салмақсыздықтан,

Бірақ бұл сізді кетуге мәжбүрлемейді.

Біз енді жоқпыз, енді жоқпыз.

Ал біз енді жоқпыз, сол жерде адасып қалдық.

Ал біз енді жоқпыз, өзіміз де жоқпыз.

Біз енді жоқпыз, бірақ сонда барғымыз келеді.

Сенбеймін, жоқ, жаралы сөздеріңе сенбеймін.

Сенбеймін, жоқ, сенбеймін, бірақ тағы өзім келемін.

Мен сенбеймін, жоқ, біз жиі жасай алмайтынымызға сенбеймін.

Сенбеймін, жоқ, сенбеймін – мен саған тағы да өзім келемін.