Güneşle Ay - Elçin Orçun, Grogi

Delirdim sonunda yarını kalmadı

Bombalar patladı güneş ve ay

Eski günlere saymadı

Söndü hüzünle bu gece de yine ay

(Verse 1: Grogi)

Ne zaman vazgeçtik

Önümüze çıkan herkese var beşlik

Ama bu güne kadar dünümde yatan yüzüme bakan maskelerle kardeştim

Gökyüzü karardı kaldım tek başıma

Dört duvarda dört dönüp yandım

Kimseden yok yardım gülünecek halime ağlardım

Bi sabah uyanıverdim sinir sistemim beni uyarıverdi

Hatırla dedi cevheri kendini içimde yatan bu dev uyanıverdi

Ah molayı verdik yeterince güldük içtik eğlendik

Artık rüzgar olup esiyor ruhum

Sanma ki bi daha durulurum

(Nakarat)

Delirdim sonunda yarını kalmadı

Bombalar patladı güneş ve ay

Eski günlere saymadı

Söndü hüzünle bu gece de yine ay

(yeter mi, değer mi?)

(Verse 2: Elçin Orçun)

Yaşıyorum nefes almadan

Birilerini kurtaramadan

Diriliyor karanlık her gün önümde

Susuyorum böyle karşı durmam

Çiçek açıyor yolumda üstüne basıyorlar hırsından

Yanımda duramıyorsun korktuğundan değil

Şeffaf olduğumdan

Sanıyorlar bilirkişi

Kötülüğe bahane bulur efendisi

Alışır zamanla geceye bir olur

Kolayca değişir hücreleri

Zamanla erişir karanlığa

Parası da iyi gelir hayat kopyala kopyala kopyala

Sorun yok nasılsa

(Nakarat)

Delirdim sonunda yarını kalmadı

Bombalar patladı güneş ve ay

Eski günlere saymadı

Söndü hüzünle bu gece de yine ay

Мен жынды болдым, ертең жоқ

Жарылған бомбалар күн мен ай

Ескі күндерді есептемеген

Ай да бүгін түнде мұңмен сөнді

(1-ші тармақ: Гроги)

Біз қашан бас тарттық

Біздің жолымызда тұрғандардың барлығына жоғары бестік

Бірақ осы күнге дейін кешегі күніме бетпердемен қарап тұратын ағайын болдым.

Аспан қараңғыланып, жалғыз қалдым

Мен төрт қабырғаға күйдім

Ешкімнен көмек жоқ, күлгенде жылайтынмын

Бір күні таңертең ояндым, жүйке жүйесі мені ескертті

«Есіңде болсын», – деді ішімде кені жатқан мына дәу оянып.

Біз үзіліс алдық, күлдік, көңіл көтердік

Енді менің жаным желге айналады

Мен сабырлы боламын деп ойламаңыз

(Хор)

Мен жынды болдым, ертең жоқ

Жарылған бомбалар күн мен ай

Ескі күндерді есептемеген

Ай да бүгін түнде мұңмен сөнді

(жеткілікті ме, әлде тұрарлық па?)

(2-аят: Елчин Орчун)

Мен тыныс алмай өмір сүремін

ешкімді құтқармай

Қараңғылық күн сайын алдыма келеді

Мен үндемеймін, бұлай тұрмаймын

Жолымда гүлдеп жатыр, ашкөздіктен басады

Сіз менің қасымда тұра алмайсыз, бұл қорыққаныңыздан емес

Өйткені мен мөлдірмін

Олар сарапшы деп ойлайды

Қожайыны жамандыққа сылтау табады.

Уақыт өте келе үйренеді, түнге айналады

Ұяшықтарды оңай өзгерту

Уақыт өте келе қараңғылыққа жетеді

Бұл жақсы төлейді, өмір жақсы көшірме көшірме

бәрібір проблема жоқ

(Хор)

Мен жынды болдым, ертең жоқ

Жарылған бомбалар күн мен ай

Ескі күндерді есептемеген

Ай да бүгін түнде мұңмен сөнді