Разве ты не знаешь - ЭGO

Малышка, перестань... Я сам устал...

Давай, перелистав, все расставим по местам...

Мне надоели эти ссоры... Снова и снова...

Как-будто ищем повод... Но повода нет такого...

Я захлопну дверь, типа "На, реви"...

А сам мысленно прошу "Обратно позови"...

Постою за дверью пару минут и уйду...

А так хотел сказать "Люблю"...

Разве ты не знаешь, как люблю тебя я?

Ты пойми любовь живет, грехи прощая...

Если хочешь, то уйду я... Так и будет...

Мое сердце твои губы не забудет...

Я без тебя не смог... Пытался... Видит Бог...

Вдыхал тебя как смок... Ты мой последний вдох...

Я без тебя не смог... Это чистая правда...

Тогда зачем все это надо, моя отрада?

Когда ты плачешь и слезы твои капают...

В груди колотит, больно сердцу моему...

И, вроде, давно пора завязывать с этим...

Но ведем себя как дети, типа не в ответе...

Я без тебя не смог... Теперь я одинок...

И, вдруг, все стало ясно... Важно пару строк...

Забудем все обиды, ссоры и все слова...

Я люблю тебя и ты мне очень нужна...

Разве ты не знаешь, как люблю тебя я?

Ты пойми любовь живет, грехи прощая...

Если хочешь, то уйду я... Так и будет...

Мое сердце твои губы не забудет...

Разве ты не видишь какого нам?

Без тебя нет сна и нет покоя...

Мы с тобой, друг друга убивая...

Просим у любви кусочек рая...

Время залечит раны... Унесет боль...

И, как всегда упрямо, буду рядом с тобой...

Ты прости... Знаю, тебе было трудно...

На моей груди усни... Я встречу утром...

Мне не надо никого, среди тысяч и сотен...

С тобою мне легко... Я впервые свободен...

Обнимая, только об одном тебя прошу

"Никуда не уходи"... И я не отпущу...

Разве ты не знаешь, как люблю тебя я?

Ты пойми любовь живет, грехи прощая...

Если хочешь, то уйду я... Так и будет...

Мое сердце твои губы не забудет...

Балам, қойшы... Мен өзім шаршадым...

Қарап көрейік, бәрін өз орнына қоямыз ...

Шаршадым осы даулардан... Қайта-қайта...

Біз себеп іздегендей... Бірақ ондай себеп жоқ...

Мен есікті тарс еткіземін, «Қосу, гүріл» сияқты ...

Мен ойша «қайта қоңырау шалыңыз» деп сұраймын ...

Мен есіктің сыртында бір-екі минут тұрамын және кетемін ...

"Мен сені сүйемін" деп айтқым келді...

Мен сені қаншалықты жақсы көретінімді білмейсің бе?

Сіз махаббат өмірді, күнәларды кешіруді түсінесіз ...

Қаласаң, мен кетемін... Солай болсын...

Жүрегім сенің ерніңді ұмытпайды...

Сенсіз істей алмадым... Тырысып көрдім... Құдай біледі...

Мен сені түтіндей жұттым... Сен менің соңғы демімсің...

Мен сенсіз өмір сүре алмадым... Бұл рас...

Сонда мұның бәрі не үшін керек, қуанышым?

Сіз жылап, көз жасыңыз тамшылағанда...

Кеудем ауырады, жүрегім ауырады...

Онымен байланыстыратын кез келген сияқты ...

Бірақ біз өзімізді балалар сияқты ұстаймыз, жауапта жоқ сияқты ...

Мен сенсіз өмір сүре алмадым... Енді мен жалғызбын...

Ал, кенеттен бәрі анық болды... Бір-екі жол маңызды...

Барлық қорлауды, жанжалдарды және барлық сөздерді ұмытайық ...

Мен сені жақсы көремін және сен маған шынымен керексің...

Мен сені қаншалықты жақсы көретінімді білмейсің бе?

Сіз махаббат өмірді, күнәларды кешіруді түсінесіз ...

Қаласаң, мен кетемін... Солай болсын...

Жүрегім сенің ерніңді ұмытпайды...

Біздің қандай екенімізді көрмейсің бе?

Сенсіз ұйқы да, тыныштық та жоқ...

Біз сенімен біргеміз, бір-бірімізді өлтіреміз ...

Біз жұмақтың бір бөлігін махаббат сұраймыз ...

Уақыт жараларды емдейді... Ауруды кетіреді...

Және, әрқашан қыңырлықпен, мен сенің жаныңда боламын ...

Кешір мені... Саған қиын болғанын білемін...

Кеудемде ұйықта... Таңертең кездесемін...

Маған ешкім керек емес, мыңдаған, жүздеген...

Сенімен маған оңай... Алғаш рет боспын...

Құшақтасып отырып, мен сенен бір ғана нәрсе сұраймын

«Ешқайда кетпе»... Ал мен жібермеймін...

Мен сені қаншалықты жақсы көретінімді білмейсің бе?

Сіз махаббат өмірді, күнәларды кешіруді түсінесіз ...

Қаласаң, мен кетемін... Солай болсын...

Жүрегім сенің ерніңді ұмытпайды...