Portraits of Decay - Dust Bolt

Blood that’s dropping silently

Washed away beneath dead leaves

Storms are weeping desperate cries

A world that’s dying

Right before our eyes

But yet another day we are crumbling away

As time attests its impact in the mirror of decay

The bottles are speaking volumes

To nurse the pain of change

As grounds that once seemed solid decided just to fade

I can see it’s coming near disease

When all that’s seeded once grew wide becomes your enemy

As we burn all that is left to be

Light a fire burning down the rest of me

Our hands are bound in fury and the seas

Seem to with this dying day

With these portraits of decay

How should I catch the light when I can’t even catch myself

Too far away clarity seems distant with this cold abandoned hell

And we take and we take but who cares who’s to give

If we lose our hearts did we ever exist

It just feels like an edgeless dagger stinging into the ribs

I can see it’s crawling nearer, a cold disease

When all that’s seeded once grew wide becomes your enemy

As we take all that is left to be

Drink my blood and eat the rest of me

The plants are dug in fury and the seas

To enslave the ways of this dying breed

I wonder if it matters if I leave or if I stay

Will it get worse or just a painful other day

With these portraits of decay

The plants are dug in fury and the seas

To enslave the ways of this dying breed

I wonder if it matters if I leave or if I stay

Will it get worse or just a painful other day

With these portraits of decay

Үнсіз түсіп жатқан қан

Өлі жапырақтардың астында жуылады

Дауылдар үмітсіз жылап жатыр

Өліп бара жатқан әлем

Біздің көз алдымызда

Бірақ тағы бір күн жүріп жатырмыз

Шығу айнасында уақыт оның әсерін көрсетеді

Бөтелкелер көп нәрсені айтады

Өзгерістің ауырсынуын сезіну

Бір кездері берік болып көрінген негіздер әлсіреуді шешті

Мен оның ауруға жақындап қалғанын көріп тұрмын

Бір рет егілгеннің бәрі кеңейген кезде сіздің жауыңызға айналады

Біз болатын бәрін өрткенде 

Қалғанымды жатқан отты жағыңыз

Қолдарымыз  ашу мен теңіздерге байланған

Бұл өліп жатқан күн сияқты

Бұл ыдырау портреттерімен

Мен өзімді ұстай алмаған кезде жарықты қалай ұстауым керек?

Тым алыс айқындық осы суық тастап кеткен тозақпен алыс сияқты

Ал біз аламыз және аламыз, бірақ кімнің беретінін кім ойлайды

Егер жүрегіміз жоқ болсақ болдық па

Бұл қабырғаға шаншыған жиегі жоқ қанжар сияқты

Мен оның жақындап келе жатқанын көріп тұрмын, бұл суық ауру

Бір рет егілгеннің бәрі кеңейген кезде сіздің жауыңызға айналады

Біз қалағанның бәрін қабылдаймыз

Менің қанымды ішіп, қалғанымды же

Өсімдіктер ашу мен теңіздерде қазылған

Бұл өліп бара жатқан тұқымның жолдарын құл ету

Егер мен кетсем немесе қалсам, маңызды ма екен деп ойлаймын

Ол нашарлай ма, әлде бір күні ауырады ма?

Бұл ыдырау портреттерімен

Өсімдіктер ашу мен теңіздерде қазылған

Бұл өліп бара жатқан тұқымның жолдарын құл ету

Егер мен кетсем немесе қалсам, маңызды ма екен деп ойлаймын

Ол нашарлай ма, әлде бір күні ауырады ма?

Бұл ыдырау портреттерімен