March Thru Pain - Dust Bolt

Liberating sanctified thoughts took him to the bone

Conspiracy or solution?

A body surrounded hole

See the tortured minds

See their eyes so blind

Another massacre

Through the eye of a storm

Blood clouded dust

Death, pestering reality, chosen or not?

March thru pain, all insane

Bullets fly, a ballad’s end

One road that i must take

No one ever has returned yet

Flowers are dead, the turf looks pale

No memory to take from here

Mouths spews skin

Take the skin

Come and yield you little fucking prey

As dark clouds drift across clear skies

And bare my whole demise

Beware the serpent smile

When in darkness the holy cry

A heart sees its own image painted in the sky

It’s nothing but cold winter

Winter dark and wild

As a stranger i arrived

As a stranger again i leave

I must find my own way

Through this darkened grief

The eye of the storm, blood clouded dust

Death, pestering reality, chosen or not?

March thru pain, all insane, bullets fly

A ballad’s end

One road that i must take

No one ever has returned

Corpses fall down, in death they trust

It’s all on to die

Warfare’s spot, sun now hides

Vomit on their lies

Death to souls, torture rules

Painted in common graves

Only the dead will see the end of war, of a life of savage taste

Азат ететін қасиетті ойлар оны сүйекке                                                                                              - 

Қастандық немесе шешім бе?

Дене қоршалған тесік

Азапталған саналарды қараңыз

Олардың көздері сонша соқыр

Тағы бір қырғын

Дауылдың көзімен

Қан бұлтты шаң

Өлім, ренжітетін шындық, таңдалған ба, жоқ па?

Наурыздан ауруға дейін, бәрі ақылсыз

Оқ ұшады, балладаның соңы

Мен жүруім керек бір жол

Әлі ешкім қайтып келген жоқ

Гүлдер өлді, шым бозғылт көрінеді

Бұл жерден алатын жад жоқ

Ауыз теріні шығарады

Теріні алыңыз

Келіңіз де, сізге кішкентай олжа беріңіз

Ашық аспаннан қара бұлттар қозғалған сайын

Менің өлімімді толық мойындадым

Жылан күлімсіреуден сақ болыңыз

Қараңғыда киелі айқай

Жүрек аспанда бейнеленген өз бейнесін көреді

Бұл суық қыстан басқа ештеңе емес

Қыс қараңғы және жабайы

Бейтаныс адам ретінде келдім

Бейтаныс адам ретінде тағы да кетемін

Мен өз жолымды табуым керек

Осы қараңғы қайғы арқылы

Дауылдың көзі, қанды шаң

Өлім, ренжітетін шындық, таңдалған ба, жоқ па?

Наурыз ауырады, бәрі ессіз, оқтар ұшады

Балладаның соңы

Мен жүруім керек бір жол

Ешкім қайтып келген жоқ

Мәйіттер құлап қалады, олар сенеді

Мұның бәрі өледі

Соғыс орны, күн енді жасырылады

Олардың өтіріктерін құсу

Жанға өлім, азаптау ережелері

Ортақ бейіттерде салынған

Соғыстың, жабайы өмірдің соңын өлілер ғана көреді