Ultimo boulevard - Diaframma

La strada notturna

si snoda ubriaca di pioggia

parlano i cuori alle spine,

pungenti come pianti d’infanzia.

In questo mattino che recide le vene appassite

io ritrovo linee che ho perduto

e ritrovo parole che credevo gettate sull’acqua

ma sono state loro a trovare me…

ma sono state loro… loro a trovare me…

… loro a trovare me!

Camminando da solo

attraverso gli specchi di un labirinto

ho creduto di tracciare sentieri

dove seguire il cammino dei giorni,

dove seguire… dove seguire il violento cammino dei giorni.

O sono stati loro a seguire me,

o sono stati loro a seguire me,

o sono stati loro… loro a seguire me!

… loro a seguire me!

O sono stati loro a seguire me,

o sono stati loro a seguire me,

o sono stati loro… loro a seguire me!

… loro a seguire me!

… loro a seguire me!

… loro a seguire…

Түнгі жол

ол жаңбырдан мас болып желді

жүректер тікенмен сөйлейді,

балалық шағымындай өткір.

Бұл таңертең солған тамырларды кесіп тастайды

Мен жоғалтқан жолдарды табамын

мен суға лақтырылды деп ойлаған сөздерді табамын

бірақ олар мені тапты ...

бірақ олар мені тапты ...

… Олар мені табу үшін!

Жалғыз жүру

лабиринт айналары арқылы

Мен жолдарды іздеп жүрмін деп ойладым

Күндердің жолымен қайда жүру керек,

қайда жүру керек ... қайдан күндердің қиян-кескі жолымен жүру керек.

Әлде артымнан ергендер ме,

Әлде артымнан ергендер ме,

немесе олар... менің артымнан ерді!

... олар маған ерсін!

Әлде артымнан ергендер ме,

Әлде артымнан ергендер ме,

немесе олар... менің артымнан ерді!

... олар маған ерсін!

... олар маған ерсін!

... оларға еру керек ...