Stazione del nord - Diaframma

Un giorno e poi un altro ancora

Cammino e i miei passi mi chiedono dove.

Un passato mai abbastanza lontano

Mi guarda e i miei occhi si chiedono se…

Saranno stagioni che corrono a lasciarmi indietro

Appeso ad un filo infinito.

Guardo il tempo che io son rimasto qui dentro.

Guardo il mondo che avro' poi…

Poi davanti ai miei occhi.

Luce che esplodi nelle vetrate

E qualcuno che ha sempre piu' fretta.

Colma il vuoto sottile

Che mi spinge piu' avanti ogni stanza che c’e',

Lungo percorsi che non ricordo.

Un giorno e poi un altro ancora

Cammino e i miei passi mi chiedono dove.

Un passato mai abbastanza lontano

Mi guarda e i miei occhi si chiedono se…

Saranno stagioni che corrono a lasciarmi indietro

Appeso ad un filo infinito.

Stazione del nord… stazione del nord…

Stazione del nord… stazione del nord…

Stazione del nord… stazione del nord…

Stazione del nord… stazione del nord…

Stazione del nord… stazione del nord…

Stazione del nord… stazione del nord…

Бір күн, содан кейін басқа

Мен жүремін, қадамдарым қайда деп сұрайды.

Өткен ешқашан жетпейді

Ол маған қарап, менің көздерім таң қалдырады.

Жыл мезгілдері мені артта қалдыру үшін жүгіреді

Шексіз жіппен ілулі.

Мен осында болған уақытты қараймын.

Мен сол кезде менде болатын әлемге қараймын ...

Сосын менің көз алдымда.

Терезелерде жарылған жарық

Ал асығып бара жатқан біреу.

Жіңішке бос орынды толтырыңыз

Бұл мені әр бөлмеде одан әрі итермелейді,

Мен есімде жоқ жолдармен.

Бір күн, содан кейін басқа

Мен жүремін, қадамдарым қайда деп сұрайды.

Өткен ешқашан жетпейді

Ол маған қарап, менің көздерім таң қалдырады.

Жыл мезгілдері мені артта қалдыру үшін жүгіреді

Шексіз жіппен ілулі.

Солтүстік станция ... Солтүстік станция ...

Солтүстік станция ... Солтүстік станция ...

Солтүстік станция ... Солтүстік станция ...

Солтүстік станция ... Солтүстік станция ...

Солтүстік станция ... Солтүстік станция ...

Солтүстік станция ... Солтүстік станция ...