Marisa Allasio - Diaframma

…In quei giorni d’inverno

Io mi ero scordato di me…

…mi guardavo attraverso

Una lente graffiata

Quante sono le braccia che tengono in piedi

Uno schermo gigante su cui

Passano cento vite

Ed io non so

Se una di quelle mi appartiene ancora

Ho bisogno di qualcosa di mio

Da scoprire ogni volta

Dietro finestre accese

Di qualcuno che mi sappia aspettare ogni giorno

Per chi soffia il vento

Quando cambia il senso di tutto?

Cosa resta degli anni che si sono fermati?

Forse lei che è perfetta

E risplende per sempre da un foglio

Oltre il foglio c'è il corpo

Oltre il corpo il nulla…

Oltre il foglio c'è il corpo

Oltre il corpo il nulla… il nulla…

Ho bisogno di qualcosa di mio

Da scoprire ogni volta

Dietro finestre accese

Di qualcuno che mi sappia aspettare ogni giorno

Ho bisogno di qualcosa di mio

Da scoprire ogni volta

Dietro finestre accese

Di qualcuno che mi sappia aspettare ogni giorno

...Сол қыс күндері

Мен өзімді ұмытып кетіппін...

… Мен өзіме қарап шықтым

Сызылған линза

Олар қанша қолды тік ұстайды

Үлкен экран

Жүз өмір өтеді

Ал мен білмеймін

Егер олардың біреуі маған тиесілі болса

Маған өзімнен бір нәрсе керек

Әр жолы ашылу үшін

Жарық терезелердің артында

Мені күнде күтуді білетін адам

Жел соққандар үшін

Әр нәрсенің мәні қашан өзгереді?

Тоқтаған жылдардан не қалды?

Мүмкін ол мінсіз

Және ол парақтан мәңгі жарқырайды

Парақтың артында дене орналасқан

Дененің сыртында, жоқтық ...

Парақтың артында дене орналасқан

Денеден басқа ештеңе ... ештеңе ...

Маған өзімнен бір нәрсе керек

Әр жолы ашылу үшін

Жарық терезелердің артында

Мені күнде күтуді білетін адам

Маған өзімнен бір нәрсе керек

Әр жолы ашылу үшін

Жарық терезелердің артында

Мені күнде күтуді білетін адам