Shriving Time - Desolation

Oh what glorious fields we have reaped

Brazen, envenomed with pride

In circular motion we harvest defeat

On the gallows the tide turns to night

Luna wakes to illuminate deeds to be done in the shelter of darkness

Thus betrayed we claim schemes to be less than they seem and divide to hush up

our departures

Ominous shadows and bringers of light gather up the droppings of angels

Then at cockcrow they hurry for a place to be buried and their arrogance turns

to the coldest of despairs

…ah

Territus terreo!

Slave to our meaningless goals we crawl

Torn between heaven and hell

Humana sighs, to vermin and filth she’s born

And duly serves her helpless masters well

And now, by our burden of sins

We are drawn down upon our knees

Again to crawl as we used to do

With the fields now infertile we turn

And blame the blood of our brothers

The sky shall grow black as we burn

And our smoke is reversed by the heavens

Luna wakes…

О, біз қандай керемет далалар жинадық

Жаман, мақтаныш сезімі кернеген

Дөңгелек қозғалыста біз жеңілісті аламыз

Асқақта  түнге  бұрылады

Луна қараңғылық баспанасында жасалатын істерді жарықтандыру үшін оянады

Осылайша опасыздық жасап, біз схемаларды олар көрінгеннен азырақ деп есептейміз және тыныштандыру үшін бөлеміз.

біздің кетулеріміз

Қауіпті көлеңкелер мен нұр әкелушілер періштелердің нәжісін жинайды

Сосын қораз шақырғанда олар жерленген жерге асығады да, тәкәппарлығы көтеріледі.

ең суық үмітсіздікке 

…а

Территус террео!

Мағынасыз мақсаттарымызға құлдық жорғалаймыз

Жұмақ пен тозақ арасында

Гумананың өзі туылған зиянкестер мен лас деп күрсінді

Және дәрменсіз қожайындарына лайықты түрде қызмет етеді

Ал енді күнәларымыздың ауыртпалығымен

Біз тізе бүгеміз

Біз бұрынғыдай жүгіре білу үшін

Қазір құнарсыз алқаптар айналып жатыр

Бауырларымыздың қанын кінәлаймыз

Біз жанған сайын аспан қара болады

Ал біздің түтінді аспанмен қайтарады

Луна оянады...