Iconoclast - Defiler

Good lord above

I’ve got nothing of consternation anymore

Months upon years, dwelling and failing

To see what’s in front of me

A better question to ask…

Is if these fucking scars are real

My veins are strychnine

With burning windows in my eyes

I crawl back inside my crestfallen chest and insist to exist

I will never fucking change and this poses a problem

For the ones who associate with this revenant

I don’t know where it comes from

All I know is where my malevolence travels

I’m drained, insane, disdain, the pain —

Is the only force at work in me

This has been a long time coming, here we go

Flip the switch and step back

It doesn’t matter who hears this

It doesn’t matter who interprets what in which way

You will never dissect these words and think you know

What’s going on in me

This is simply a passage

A signal sent from the transistors up above

Tales of an iconoclast heretic cynic dissident

With all the answers but no will to share

Жоғарыдағы жақсы мырза

Менде енді таңғалатын ештеңе жоқ

Айлар жылдар, тұру және сәтсіздік

Менің алдымда не тұрғанын көру үшін

Қойылған жақсы сұрақ…

Бұл тыртықтар шынайы болса

Менің тамырларым стрихнин

Менің көзімде терезелер жанып тұр

Мен қайта жығылған кеудемнің ішіне кіріп  бар боламын  боламын

Мен ешқашан өзгермеймін және бұл қиындық тудырады

Осы ревенантпен байланыстыратындар үшін

Мен қайдан келетінін білмеймін

Менің зұлымдығым қайда баратынын білемін

Мен шаршадым, ессіз, менсінбеймін, ауырдым —

Мендегі жалғыз күш

Бұл көп уақыт болды,                                           

Коммутаторды аударып, артқа қадам жасаңыз

Мұны кім естігені маңызды емес

Кімнің нені қалай түсінетіні маңызды емес

Сіз бұл сөздерді ешқашан бөлшектемейсіз және білемін деп ойламайсыз

Менің ішімде не болып жатыр

Бұл жай                              өту 

Жоғарыдағы транзисторлардан жіберілген сигнал

Иконокластық еретик циникалық диссиденттің ертегілері

Барлық жауаптарымен бірақ бөлісуге жоқ жоқ жоқ