Don't Burn the Fires - Dead Moon

Running away, I knew I was wrong

I’s tried to fit in where I didn’t belong

Wearing their clothes, playing their games

Being a part of that urban decay

Don’t burn the fires, I’m never coming home

When the morning sky was cold and grey

I could hear the whispers of my own mistakes

Those warning eyes, that final touch

No one seemed to care that much

So don’t burn the fires, I’m never coming home

And when I’d reached my destination

I thought someday I might return

Cause deep inside was the need

to feel the home fires burn

But a faltering voice merely whispered

My name as if we’d never expected to hear it again, and my heart grew

cold to that indifferent sound

as I slowly laid the receiver down

Қашып бара жатып, қателескенімді білдім

Мен тиесілі емес жерге қоюға  тырыстым

Киімдерін киіп, ойындарын ойнайды

Сол қалалық ыдыраудың бір бөлігі болу

От жақпаңдар, мен ешқашан үйге келмеймін

Таңертеңгі аспан суық және сұр болған кезде

Мен өз қателіктерімнің сыбырлығын естидім

Бұл ескерту көздер, соңғы жанасу

Ешкім соншалықты мән бермеген сияқты

Сондықтан отты жақпаңдар, мен үйге ешқашан келмеймін

Мен межелі жерге жеткенде

Мен бір күні мен қайтып келуім мүмкін деп ойладым

Себебі ішкі қажеттілік болды

 үйдегі оттың жанып жатқанын сезіну

Бірақ күңіренген дауыс сыбырлады

Менің есімім оны ешқашан естімеп, жүрегім өлеміз

сол бей-жай дыбысқа суық

Мен қабылдағышты баяу қойдым