End Of Dawn - Daylight Torn

I hate the morning sun

Scared of the lights to come

I loathe the day unfold

Brings back my pain of soul

Inside the endless void

Depressions weigh me down

And what my words conceal

Is written in my tears

Enclosed in blackened walls

Beyond the course of time

All hope has dissapeared

Far from my desperate sense

Do I deserve such fate?

I know my conscience’s clear

I’d climb a mountain high

To kill your gory gods

I am so tired

Lost in a morning

Wish I’d be dying

Before the end of dawn

Once I knew merry days

For years for years they’ve gone away

When I hear children play

Pictures pass remembering

Sadness creeps through my brain

Impending is the end

And now as life is torn

I turn and look away

I am so tired

Lost in a morning

Wish I’d be dying

Before the end of dawn

Мен таңғы күнді жек көремін

Келе жатқан шамдардан қорқады

Мен күнді жек көремін

Қайта қайтып жан   ауырсын                                  Жанымның  ауыртпалығын  қайтарады

Шексіз қуыстың ішінде

Депрессиялар мені ауырлатады

Сөздерім нені жасырады

Көз жасыма жазылды

Қараңғы қабырғалармен қоршалған

Уақыт ағымынан тыс

Барлық үміт сөнді

Менің шарасыз сезімімнен алыс

Мен сондай тағдырға  лайықпын ба?

Мен ар-ұжданымның таза екенін білемін

Мен биік тауға көтерілер едім

Қаһарлы құдайларыңызды өлтіру үшін

Мен қатты шаршадым

Таңертең жоғалдым

Мен өліп қалар едім

Таң атқанша 

Бірде мен көңілді күндерді білдім

Жылдар бойы олар кетіп қалды

Мен балалардың ойнағанын естігенде

Суреттер есте қалады

Менің миымды мұң билейді

Алдағы  соңы

Ал енді өмір жарылған шайында

Мен  бұрылып, басқа жаққа қараймын

Мен қатты шаршадым

Таңертең жоғалдым

Мен өліп қалар едім

Таң атқанша