The Hit - Daughters

A white man, in a white suit, an a white horse rides into town off that dusty

ol' trail.

He rides into town, not just any town.

I’m talking d-e-a-de-n-d

With integrity and his heart on his sleeve.

He hopes they are going to buy what he believes.

He offers every fool and every friend.

That’s a population of one hundred and three.

A cure to their unchristian like ways.

With a simple process of «drawing out»

Through the hole in the top of the skull

Then a snip, a cut and a couple of knots tied off.

He offers to make them as good as new.

«Better than you’re used to»

Sadly.

The locals didn’t take kindly to this well intentioned man

They don’t want a hand out form him.

Instead, they take offense to a man coming into their town looking to tell

right from wrong.

That’s when the situation goes from bad to worse.

As they string him up at the town hall.

It appears our smart-ass should have kept along that dusty, lonely trail.

They tell him «The hands are the eyelids of the soul.»

Ақ адам, ақ костюм, ақ ат шаңды жерден қалаға қала

ізі.

Ол кез келген қалаға емес, қалаға барады.

Мен d-e-a-de-n-d деп айтып жатырмын

Адалдықпен және оның жүрегімен.

Ол олар сенетін нәрсені сатып алады деп үміттенеді.

Ол әрбір ақымақ пен әрбір досты ұсынады.

Бұл жүз үш адам.

Олардың мәсіхшілерге ұқсамайтын жолдарына  ем.

Қарапайым процесі  «сызу»

Бас сүйегінің жоғарғы жағындағы тесік арқылы

Содан кейін кесу, кесу және бірнеше түйін байланады.

Ол оларды жаңа сияқты жақсы етуді ұсынады.

«Сіз үйренгеннен жақсы»

Өкінішке орай.

Жергілікті тұрғындар бұл ізгі ниетті адамды жақсы көрмеді

Олар оның қол ұшын бергенін қаламайды.

Оның орнына, олар                                                                                                                                      айтқысы   |

дұрыс пен бұрыс.

Бұл жағдай нашарлай бастайды.

Олар                                                                                                                                                                             —

Біздің ақылды есіміз сол шаңды, жалғыз ізбен жүруі керек сияқты.

Олар оған: «Қол – жанның қабағы» дейді.