Graven Takeheimens Saler - Darkthrone

Naberg reiste seg, n'r ved Mannahemens garden.

ѓkstid, Sverdtid, ufred var der ikke — dog var er byllepestens plager.

Ingen gjestet frender, ingen gjestet prest,

ingen drog til byen, uten lanse og til hest.

I Opphavs tider sang de sanger, for seg selv og sine fedre.

I dag synges kun de sanger, som skal gjѓre morgendagen bedre.

Sanger for den neste, ingen sanger for den Beste.

Svik og lѓgn har fatt sin plass, i midgard jotneses palass.

En mann vandret rolig, sikker, stolt der mellom hus.

Han ferdedes blant folk, han trakket tyredd der blant mus.

Flere hundre menn, han gjestet hver kald natt.

Han var enѓyd, hѓy og tynn, og pa sitt hode bar han hatt

Ensom mann han vandret, over bivsrot en kald morgen.

Han ristet pa sitt hode, over menneskenes tap.

For de sikret seg en plass, i en ufѓdt tragisk himmel,

for de vandret nor og ned, for de ratnet i Hels fred

Наберг орнынан тұрды, Маннахемен бақшасының жанында.

Мысырдан шығу, қылыш уақыты, толқулар болған жоқ, бірақ бубон обасының індеті болды.

Қонақ дос жоқ, қонақ абыз жоқ,

найзасыз, атпен қалаға ешкім барған жоқ.

Шығу кезінде олар өздеріне және әкелеріне арнап ән айтты.

Бүгінде ертеңгі күнді көркейтетін әндер ғана айтылады.

Келесі әндер, үздіктерге арналған әндер жоқ.

Мидгард Джотнестің сарайында алаяқтық пен өтірік өз орнын тапты.

Ер адам үйлердің арасында сабырлы, сенімді, мақтанышпен жүрді.

Ол халық арасында жүрді, тышқандар арасында қорқады.

Ол әр суық түнде жүздеген ерлерді аралады.

Ол бір көзді, ұзын бойлы, арық, басында қалпақ киген

Жалғыз адам ол балауыздың үстінде бір суық таңертең кезіп жүрді.

Халықтан айырылып, басын шайқады.

Өйткені олар туылмаған қайғылы аспанда орын алды,

Өйткені олар солтүстікке және төменге қарай адасып, Хелдің тыныштығында дірілдеген