Miedo - Dani Fernández, Funambulista

El cielo se vistió de miedo

No hay nadie al otro lado de la cama

La risa que una vez nos contagió

Guardada en un rincón

Debajo de la almohada

Tiré tus cosas por el suelo

Después jugué a inventar que te olvidaba

Mezclé recuerdos y veneno

Volví a caer en la batalla

No hay sitios donde ir

Que no huelan a ti

No hay restos de los dos en tu mirada

Y ya sé como hacer

Olvidarte y comprender

Todo lo que tuvimos ya no es nada

Cenizas que no volverán a arder

No pienso ya en tu piel

No hay dudas ya no espero tu llamada

Aunque ahora esté escribiéndote otra vez

Ya conseguí vencer el miedo

El frío y los fantasmas que quedaban

La luna que saldrá de nuevo

Hay pájaros alzando el vuelo

Nuestra razón se equivocaba

No hay sitios donde ir

Que no huelan a ti

No hay restos de los dos en tu mirada

Y ya sé como hacer

Olvidarte y comprender

Todo lo que tuvimos ya no es nada

Cenizas que no volverán a arder

No pienso ya en tu piel

No hay dudas ya no espero tu llamada

Aunque ahora esté escribiéndote otra vez

Olvidarte y comprender

Todo lo que tuvimos ya no es nada

Cenizas que no volverán a arder

Ya no está tu foto en mi pared

Ya pisé algún charco y me mojé, uh oh oh

Me quedé por dentro roto

Me quedó cara de loco

Y ya, y ya, ya no sé que hacer

Olvidarte y comprender

Todo lo que tuvimos ya no es nada

Cenizas que no volverán a arder

No pienso ya en tu piel

No hay dudas ya no espero tu llamada

Aunque ahora esté escribiéndote otra vez

Olvidarte y comprender

Todo lo que tuvimos ya no es nada

Cenizas que no volverán a arder

No pienso ya en tu piel

No hay dudas ya no espero tu llamada

Aunque ahora esté escribiéndote otra vez

Аспан қорқынышпен киінді

Төсектің екінші жағында ешкім жоқ

Бір кездері бізге жұққан күлкі

Бұрышта сақталды

Жастықтың астында

Мен сіздің заттарыңызды еденге лақтырдым

Сосын мен сені ұмыттым деп ойлап ойнадым

Мен естеліктер мен уларды араластырдым

Мен шайқасқа қайта түстім

баратын жер жоқ

Олар сенің иісіңді сезбейді

Көздеріңде екеуінің ізі де жоқ

Ал мен қалай істеу керектігін білемін

сені ұмытып, түсінемін

Бізде бар болғаны енді ештеңе емес

Қайта жанбайтын күл

Мен енді сіздің теріңізді ойламаймын

Ешқандай күмәнім жоқ, мен сіздің қоңырауыңызды күтпеймін

Енді мен сізге қайта хат жазып отырмын

Мен қорқынышты жеңе алдым

Суық және қалған елестер

Қайтадан шығатын ай

Ұшып бара жатқан құстар бар

себебіміз қате болды

баратын жер жоқ

Олар сенің иісіңді сезбейді

Көздеріңде екеуінің ізі де жоқ

Ал мен қалай істеу керектігін білемін

сені ұмытып, түсінемін

Бізде бар болғаны енді ештеңе емес

Қайта жанбайтын күл

Мен енді сіздің теріңізді ойламаймын

Ешқандай күмәнім жоқ, мен сіздің қоңырауыңызды күтпеймін

Енді мен сізге қайта хат жазып отырмын

сені ұмытып, түсінемін

Бізде бар болғаны енді ештеңе емес

Қайта жанбайтын күл

Сіздің суретіңіз енді менің қабырғамда жоқ

Мен шалшыққа басып, суланып қалдым, у-о-о

Мен бұзылып іште қалдым

Менде жынды бет бар

Ал енді, қазір, енді не істерімді білмеймін

сені ұмытып, түсінемін

Бізде бар болғаны енді ештеңе емес

Қайта жанбайтын күл

Мен енді сіздің теріңізді ойламаймын

Ешқандай күмәнім жоқ, мен сіздің қоңырауыңызды күтпеймін

Енді мен сізге қайта хат жазып отырмын

сені ұмытып, түсінемін

Бізде бар болғаны енді ештеңе емес

Қайта жанбайтын күл

Мен енді сіздің теріңізді ойламаймын

Ешқандай күмәнім жоқ, мен сіздің қоңырауыңызды күтпеймін

Енді мен сізге қайта хат жазып отырмын