Crimson Line - Joe Hertler & The Rainbow Seekers, Invalids

As staccato mountains rise to meet their morning form

Their peaks ignited while the sun reaches on overboard

The horizon eviscerate, casting its rays

Like the entrails of a thousand lifetimes in the wake

My shadow lengthened across an arid sea

I went to chase, but lost it under a rolling reef

Of clouds overhead, boiling past a crimson line

The antecedent greeting a reunion of our lives

The drowning sun, now below my feet

Where a man meets his limit in dominion’s reach

Like ferried souls, of whales at sea

I’m just a visitor here and I’m about to leave

Oh land of angels, lost in their contemplation

Of the glory, infinite, across these forlorn places

So many words, found through silent things

The sun will rise, while the world is sleeping

Perhaps having been, is the purest kind

I saw beyond the void where the stars go to die

I lept in deference, body cast in the sea

It seems that everyday, brings an eternity

The drowning sun, now below my feet

Where a man meets his limit in dominion’s reach

Like ferried souls, of whales at sea

I’m just a visitor here and I’m about to leave

And I’m about to leave

And I’m about to leave

And I’m about to leave

And I’m about to leave

Стаккато таулары көтеріліп, таңғы пішінін қарсы алу үшін

Олардың шыңдары күн суға жеткенде тұтанды

Көкжиек өз сәулелерін шашып, ішін тазартады

Мың өмірдің ізі кішкентай ішегі сияқты

Менің көлеңкесі құрғақ теңізге  ұзарды

Мен қууға                                                                                                                     дөңгеленген                                                                                                                                    

Қып-қызыл сызықтан қайнап                                                     |

Біздің өміріміздің қосылу алғы сәлемі

Батып бара жатқан күн, енді аяғымның астында

Ер                                  

Теңіздегі киттердің кемелері сияқты

Мен мұнда жай қонақпын және кетейін деп жатырмын

Уа, періштелер елі, ойдан адасып

Даңқ, шексіз, осы қаңырап бос қалған жерлерде

Үнсіз нәрселер арқылы табылған көп сөздер

Дүние ұйықтап жатқанда, күн шығады

Мүмкін болған  ең таза түрі

Мен жұлдыздар өлетін қуыстың ар жағында көрдім

Теңізге құйылған денемді сыйладым

Күнделікті мәңгілік  әкелетін сияқты

Батып бара жатқан күн, енді аяғымның астында

Ер                                  

Теңіздегі киттердің кемелері сияқты

Мен мұнда жай қонақпын және кетейін деп жатырмын

Мен кетейін деп жатырмын

Мен кетейін деп жатырмын

Мен кетейін деп жатырмын

Мен кетейін деп жатырмын