Emma - Cr7z

Wie schnell sich das Blatt doch wendet

Das ist die Geschichte eine der besten Tänzerinnen der Welt, ihr Name ist Emma

Sie begann im frühen Alter den Weg zur Primaballerina, es liegt in der Familie

wie bei ihrer Schwester

Nur ist das Verhältnis schlecht, die Mutter ist gebrechlich

Sie verspricht sich, aus ihren Töchtern wird besseres

Wie es meistens ist verzeiht sie der Welt nicht

Der Unfall in Sacramento bleibt für immer in ihrem Gedächtnis

Sie liest sich weg in Träume, bespricht so viel mit ihrer besten Freundin

Die meinte, dass sie ihr Leben mehr schätzen sollte

Nur die Krankheit und das bittere Eingeständnis machte ihre Seele hässlich

Argusaugen über beiden Schätzen

Sie bedeckt sie mit Küssen, späht durch die Tür an kalten Nächten

Nimmt Tabletten gegen Stress, die nicht mehr wirklich helfen

Die Depression lässt sich so nicht bekämpfen, gewiss

Ihr letzter Trost: Sie schickt die beiden zum Ballettunterricht

Regen fällt, grauer Himmel, irrsinnig viele Autos, die im Grau der hektischen

Stadt verschwimmen

Sie weiß, dass sie am liebsten von dieser Hölle fort will

Doch sie ist auf dem Weg, sie ist der Star im Ensemble

Sie sagt sich seit Wochen, dass es für sie kein Leben ist

Mama will sie sehen auf der Bühne, ehe sie der Krebs zerfrisst

Und man wählt nicht, wenn man ein 16-jähriges Mädchen ist

Mit Talent zum Tanz, das nicht von dem Planeten ist

Sie bewegt sich so elegant, man hört kein Knacken unter den Dielen,

stumm und still im Elternhaus

Das wunderschönste Gefühl, das diese Welt heraufbeschwört

Sie liebt die Musik, doch sie wird von Mutter gedrillt

In ihren Träumen kann sie ihre Schwester weinen hör'n

Jeden Tag nach dem Essen hat sie sich in’s Zimmer eingesperrt

Es ist lang her, dass sie gesprochen hat

Seitdem sie sich beim Grand Allegro den Knöchel gebrochen hat.

Die Pein der Menschenaugen, die Pein der Augen der Mutter

Zwang sie irgendwann dazu, dass sie Schluss macht

In ihrem Abschiedsbrief stand «Ich halt es nicht aus.

Denn ich spring vom Dach und zieh dabei noch Saltos und Schrauben.»

So steht sie an der Bahre, Tränen glitzern in ihren Augen, diese ganze Technik

ist irre

Was erwartet, was werden sie sagen, wenn sie erfahren

Sie hat im Kerzenschein mit diesem Schwein geschlafen?

Täglich der Gang zum Grab, täglich die Gedanken vor jedem Schlaf,

ob Gott wohl über ihr Leben wache

Sie opfert ihres für ein anderes, sie kann nicht aus, sie liebt Musik und sie

verfiel dem Wahnsinn

Also reißt sie sich täglich erneut zusamm'

Freut sich an ihrem Kleid, an ihren Schuhen, die sie teuer erstand

Es sind Dekaden vergangen, sie ist bewandt, gewandt

Zwanzig Jahre sind vergangen für den Tanz

Doch es klappt nicht so ganz, sie wartet noch auf ihre Chance

Ihr Lehrer ist verliebt in sie, doch sie ist weit über seinem Talent

So wechselt sie Schule für Schule, gilt jetzt als Beste im Metier

Wird jetzt schon verglichen mit Charisse,

Manchmal sitzt sie im Café und resümiert über den Szenen

Wie würde es ihr in der Lage von Mutter gehen?

Nur sie untersteht sich, ihr Ego ist gebrochen

Sie ist eine Hülle, nicht so wie die anderen Mädchen

Sie sehnt sich so sehr aus ihrer Haut zu schlüpfen

Nur ertönt die Melodie des Klaviers zerfließt sie augenblicklich

Wie sie Emotionen durch den Körper zum Ausdruck bringt

Wie sie’s zustande bringt, sich damit auszudrücken

Ihr Wille ist nicht zu bezähmen, ihre Figuren sind edel

Klares Glas im Sternenstaub der Medien

Könnte sie jetzt ihre Schwester seh’n

Wie ihre Tränen von den Wimpern fliegen, wenn sie Pirouetten dreht!

Emma!

Толқын қаншалықты тез айналады

Бұл әлемдегі ең жақсы бишілердің бірі, оның есімі Эмманың тарихы

Ол ерте жастан прима-балерина болу жолын бастады, бұл отбасында жүреді

әпкесі сияқты

Тек қарым-қатынасы нашар, анасы әлсіз

Қыздары жақсы болады деп өзіне уәде береді

Әдеттегідей, ол әлемді кешірмейді

Сакраментодағы апат оның жадында мәңгі сақталады

Ол армандарын оқиды, жақын досымен көп нәрсені талқылайды

Ол өз өмірін көбірек бағалау керектігін айтты

Тек ауру мен ащы мойындау оның жанын ұсқынсыз етті

Аргус екі қазынаға да көз салады

Ол оларды сүйіспеншілікпен жауып, суық түндерде есіктен қадағалайды

Енді шынымен көмектеспейтін стресс таблеткаларын қабылдайды

Депрессиямен бұлай күресуге болмайды, әрине

Оның соңғы жұбаны: ол екеуін балет сабағына жібереді

Жаңбыр жауып тұр, сұр аспан, қарбаластың сұрғылтында ессіз көліктер

қаланың бұлыңғырлығы

Ол ең бастысы осы тозақтан құтылу екенін біледі

Бірақ ол өз жолында, ол ансамбльдің жұлдызы

Ол бірнеше апта бойы өзіне бұл өмір емес екенін айтты

Анам оны қатерлі ісік жеп кетпей тұрып сахнада көргісі келеді

Ал сен 16 жасар қыз болсаң дауыс бермейсің

Ғаламшардан келмейтін би талантымен

Ол соншалықты талғампаз қозғалады, сіз еден тақтасының астындағы жарықтарды естімейсіз,

мылқау және әлі ата-ана үйінде

Бұл әлемдегі ең әдемі сезім

Ол музыканы жақсы көреді, бірақ анасы оны бұрғылайды

Түсінде әпкесінің жылағанын естиді

Күнделікті тамақтанғаннан кейін ол бөлмеге жабылды

Оның сөйлегеніне көп уақыт болды

Ол Гранд Аллегрода тобығын сындырғаннан бері.

Адамның көзінің азабы, ананың көзінің азабы

Ақырында оны ажырасуға мәжбүр етті

Оның қоштасу хатында «Мен шыдай алмаймын.

Өйткені мен төбеден секіріп, сальто мен бұрылулар жасаймын».

Осылайша ол зембілде тұрады, оның көзінен жас жылтыратады, осы технологияның бәрі

жынды

Не күтеді, білгенде не дейді

Ол шошқамен шамның жарығында ұйықтады ма?

Күнделікті бейітке бару, күн сайын ұйықтар алдындағы ойлар,

Құдай олардың өмірін бақылап отыр ма

Ол басқа біреу үшін өзін құрбан етеді, ол тоқтай алмайды, ол музыканы жақсы көреді және ол

жынды болды

Сондықтан ол күнде өзін-өзі тартады

Қымбаттап алған көйлегіне, туфлиіне қуанады

Ондаған жылдар өтті, ол білікті, жан-жақты

Биге жиырма жылдай уақыт өтті

Бірақ бұл мүлдем орындалмайды, ол әлі де өз мүмкіндігін күтуде

Мұғалімі оған ғашық, бірақ ол оның талантынан әлдеқайда жоғары

Сондықтан ол мектепті мектепке ауыстырады және қазір мамандығы бойынша ең үздік болып саналады

Қазірдің өзінде Чариссемен салыстырылады

Кейде ол кафеде отырып, көріністерді қорытындылайды

Ол ананың орнында қалай болар еді?

Тек ол батылы бар, оның эгосы бұзылған

Ол басқа қыздар сияқты емес, қабық

Ол өз терісінен сырғып кетуді қатты аңсайды

Фортепианода әуен естілген кезде ғана ол лезде ериді

Ол эмоцияларды дене арқылы қалай көрсетеді

Онымен ол өзін қалай жеткізе алады

Оның ерік-жігерін бағындыру мүмкін емес, кейіпкерлері асыл

Мультимедиа жұлдыз шаңындағы мөлдір шыны

Енді қарындасын көрсе екен

Пируэт жасап жатқанда оның көз жасы кірпіктерінен қалай ағып кетеді!

Эмма!