Born in the Month of Darkness - COPILOT Music + Sound

Before the Great Burning, before the wars

A time of nothing, but hills and shores

The smoke of cities, and fields of rye

No eyes or voices beyond the sky

Believers roamed from town to town

They spied every baby born, up and down

Scouring the land for a child to use

And ponderous, esoteric clues

A crumbling black city, an outcast found

Father a monster, mother under the ground

A beggar, a mongrel, a boy with no shoes

He fell to their hands to cage and abuse

And lo!

in the month of darkness

And lo!

his name destroyed

And lo!

he still whispers in silence

And lo!

he went into the void

They were drawn to a light, a waning gray

His face was blank he had nothing to say

He watched and waited, they painted his eyes

They colored his clothing with pigments and dyes

They found a path away from the light

To an ancient tree withered by blight

A sacred altar, encircled in stones

Twin blades of bronze, sharpened on bones

And lo!

in the month of darkness

And lo!

his name destroyed

And lo!

he still whispers in silence

And lo!

he went into the void

In the Month of Darkness, seasons destroyed

A ritual killing bound his spirit to the Void

Eyes drained of color, the beggar no more

To become what the Believers waited for

They set him outside, beyond the spheres

Quiet as the night, long like the years

He opened his eyes, as black as a dream

Trying to speak, his only words a scream

And lo!

in the month of darkness

And lo!

his name destroyed

And lo!

he still whispers in silence

And lo!

he went into the void

Ұлы өртке дейін, соғыстар алдында

Төбелер мен жағалардан басқа ештеңе жоқ уақыт

Қалалардың түтіні, қара бидай алқабы

Аспаннан тыс көздер немесе дауыстар жоқ

Сенушілер қаладан қалаға жүрді

Олар әр туылған нәрестені жоғары және төмен тыңшады

Балаға                                       |

Және күрделі, эзотерикалық кеңестер

Қираған қара қала, бұзылған табылды

Әкесі құбыжық, ана жер астында

Қайыршы, қайыршы, аяқ киімсіз бала

Ол қолдарына тор мен теріс пайдалану үшін құлады

Міне!

қараңғылық айында

Міне!

оның аты жойылды

Міне!

ол әлі үнсіз сыбырлайды

Міне!

ол бос жерге кетті

Олар  ашық, баяу сұрға  тартылды

Оның жүзі мұңайып, айтарға сөзі жоқ

Ол қарап, күтті, олар оның көзін бояды

Олар оның киімін пигменттермен және бояғыштармен бояды

Олар жарықтан алыс жол тапты

Күйіктен қураған ежелгі ағашқа 

Тастармен қоршалған киелі құрбандық үстелі

Сүйектерде үшкірленген қос қола жүздер

Міне!

қараңғылық айында

Міне!

оның аты жойылды

Міне!

ол әлі үнсіз сыбырлайды

Міне!

ол бос жерге кетті

Қараңғылық айында жыл мезгілдері жойылды

Салттық өлтіру оның рухын Боспен байланыстырды

Көздер түссіз жасады, қайыршы болмайды

Мүміндер күткен нәрсеге айналу

Олар оны сыртқа, шарлардан тыс жерге қойды

Түн сияқты тыныш, жылдар сияқты ұзақ

Ол армандағандай қара көзін ашты

Сөйлеуге тырысып, оның жалғыз сөзі айқайлады

Міне!

қараңғылық айында

Міне!

оның аты жойылды

Міне!

ол әлі үнсіз сыбырлайды

Міне!

ол бос жерге кетті