Työt Ja Päivät - Cmx

Huomiseksi luvattiin myrskyä, minä valvoin koko matkan

Istuin ylhäällä ja mietin mitä siellä tekisin

Aamuseitsemän, ei minään vuonna

Ei viikonpäivänä, ei missään kuussa

Vilja mätänee pelloille kun on ajateltava tekojaan

Linnut mustina varjoina nousevat syksytaivaalle

Ja vuoteessa on ruumis, se on vielä lämmin

Mutta kuinka monta vuotta, kuinka monta kuukautta

Yöllä kuulen kellojen soivan

Tässä tyhjässä talossa

Näen unta suuresta parantajasta

Toivon sinun nukkuvan

Sinä kesytät kylpyhuoneessa neljä mustaa lintua

Ne on avuttomia, rumia, paholaisen petoja

Kaikki tämä kuolema menee tekojemme edelle

Kirjoittaa uudemman runouden, lausuu ääneti viimeiset sanat

Ja vaikka on kevät, tuuli repii silmut puista

Nauraa koivukujalla rakastetun äänellä

«olit ainoa johon luotin niin että saatoin pettyä»

Nyt pidätän tätä itkua kunnes siihen tukehdun

Ja maa on kevyt käydä, lumivalkoinen

Ертең дауыл болады деп уәде берді, мен бүкіл сапарды бақылап отырдым

Мен жоғарыда отырдым және ол жерде не істеймін деп ойладым

Таңертеңгі жеті, кез келген жылда емес

Аптаның бір күнінде емес, кез келген айда емес

Сіздің іс-әрекеттеріңіз туралы ойлану керек болғанда, егістікте астық шіріп кетеді

Қара көлеңкедей құстар күзгі аспанға көтеріледі

Ал кереуеттің денесі бар, ол әлі жылы

Бірақ қанша жыл, қанша ай

Түнде мен қоңыраулардың шырылдағанын естимін

Мына бос үйде

Мен ұлы емші туралы армандаймын

Сіз ұйықтайсыз деп үміттенемін

Сіз ваннада төрт қара құсты қолға үйретесіз

Олар дәрменсіз, шіркін, шайтанның хайуандары

Осы өлімнің бәрі біздің әрекеттерімізден басым болады

Жаңа өлең жазады, соңғы сөздерді дауыстап айтады

Көктем болса да жел ағаштардың бүршіктерін жұлып алады

Сүйген адамның дауысымен қайың аллеясында күліңіз

«Мен сенетін жалғыз адам сен едің, сондықтан көңілім қалды»

Енді тұншығып қалғанша жылай беремін

Ал жер баруға жеңіл, қар аппақ