Within the Timeless Black - Cloak

The storm of chaos riding near, upon the winds of woe

For its desires dark and vast, and its reaping ever slow

And in its touch you feel the yearning sense to return to a time when all was

nothing, and nothing was all

As the cold winds blow, my spirit sways

This shell of flesh that conceals, must burn within the black

As the earth becomes a charnel house, the final flood shall commence

Into the lake of fire, open now the gate

Welcome now the death of time, this end was made for you

And in the trail of ash you find the burning pain of truth

Now taste the grit and suffocate on remains nevermore

By the hand of Samael we fall into the great unknown

I’ve walked upon the path to nowhere, only now to return

I bowed to none and spit on thee, God of light and restraint

Your walls of gold have turned to sand, filling the black desert’s land

And in the dust of a dying world, I shall build my throne

Venture to the depths, the call of the untamed

The passage of the end calls my name

Қасірет желімен жақыннан хаос дауылы

Өйткені оның қалауы қараңғы және кең, және оның оруы әрқашан баяу

Оның жанасуынан бәрі болған уақытқа қайта қою құштарлығын    сезінесіз

ешнәрсе, ештеңе де болған жоқ

Салқын жел соққанда, менің рухым тербеледі

Жасыратын еттің бұл қабығы қараның ішінде жануы керек

Жер  шаңырақ үйіне айналғанда, соңғы су тасқыны басталады

Өртті көлге, қазір қақпаны ашыңыз

Қош келдіңіз, уақыттың өлімі, бұл соңғы сіз үшін жасалды

Күлдің ізінен ақиқаттың жанған азабын табасың

Енді құмның дәмін татып, тұншығып  қалған қатты қашанда

Самаилдың қолымен біз үлкен беймәлімдікке түсеміз

Мен ешқайда бармайтын жолмен жүрдім, енді оралу үшін

Ешкімге бас иіп, саған түкірдім, нұрлы әрі ұстамды Құдай

Алтын қабырғаларың құмға айналып, қара шөлдің жерін толтырды

Өліп бара жатқан дүниенің шаңында мен тағымды тұрғызамын

Тереңдікке  қол жеткізіңіз, қолданбаған шақыру

Соңының өтуі менің атымды шақырады