Tamirci Çırağı ( Gitar Versiyon ) - Cem Karaca

Gönlüme bir ateş düştü, yanar ha yanar yanar

Ümit gönlümün ekmeği, umar ha umar umar

Elleri ak yumuk yumuk, ojeli tırnakları

Nerelere gizlesin şu avucum nasırları

Otomobili tamire geldi dün bizim tamirhaneye

Görür görmez vurularak başladım ben sevmeye

Ayağında uzun etek, dalga dalga saçları

Ustam seslendi uzaktan: «Oğlum, al takımları.»

Ustam seslendi uzaktan: «Oğlum, al takımları.»

Bir romanda okumuştum buna benzer bir şeyi

Cildi parlak kâğıt kaplı, pahalı bir kitaptı

Ne olmuş, nasıl olmuşsa aşık olmuştu genç kız

Yine böyle bir durumda tamirci çırağına

Ustama dedim ki: «Bugün giyme’yim tulumları.»

Arkası kuşlu aynamda taradım saçlarımı

Gelecekti bugün geri arabayı almaya

O romandaki hayali belki gerçek yapmaya

O romandaki hayali belki gerçek yapmaya

Durdu zaman, durdu dünya, girdi içeri kapıdan

Durdu zaman durdu, dünya, girdi içeri kapıdan

Öylece bakakaldım, gözümü ayırmadan

Öylece bakakaldım, gözümü ayırmadan

Arabanın kapısını açtım, açtım girsin içeri

Arabanın kapısını açtım, girsin içeri

Kalktı hilal kaşları, sordu: «Kim bu serseri?»

Kalktı hilal kaşları, sordu: «Kim bu serseri?»

Çekti gitti arabayla, egzozuna boğuldum

Gözümde tomurcuk yaşlar, ağır ağır doğruldum

Ustam geldi, sırtıma vurdu, «Unut», dedi, «Romanları!»

«İşçisin sen işçi kal, giy» dedi «tulumları!»

«İşçisin sen işçi kal, giy» dedi «tulumları!»

«İşçisin sen işçi kal, giy» dedi «tulumları!»

«İşçisin sen işçi kal, giy» dedi «tulumları!»

«İşçisin sen işçi kal, giy» dedi «tulumları!»

İşçisin sen işçi kal!

İşçisin sen işçi kal!

İşçisin sen işçi kal!

İşçisin sen işçi kal!

İşçisin sen işçi kal!

İşçisin sen işçi kal!

Жүрегіме от түсті, жанады, жанады

Үміт – жүрегімнің наны, үміттенемін

Қолдары аппақ, тырнақтары лакпен

Менің алақаным мозоды қайда жасыруы керек?

Оның көлігі кеше біздің жөндеу шеберханасына келді

Көре сала оқ тиіп, ғашық бола бастадым

Аяғында ұзын юбка, шашы толқынды

Қожайыным алыстан шақырды: «Балам, қызыл костюмдер».

Қожайыным алыстан шақырды: «Балам, қызыл костюмдер».

Мен романда осындай нәрсені оқыдым.

Бұл жылтыр қағаз мұқабасы бар қымбат кітап еді.

Не болды, әйтеуір жас қыз ғашық болып қалды

Мұндай жағдайда механизатордың шәкірті

Мен қожайыныма: «Мен бүгін комбинезон кимеймін» дедім.

Мен құс тіреген айнада шашымды тарадым

Көлікті қайтаруға бүгін келер едім

Мүмкін сол романдағы арманды жүзеге асыру үшін.

Мүмкін сол романдағы арманды жүзеге асыру үшін.

Уақыт тоқтады, дүние тоқтады, есіктен кірді

Уақыт тоқтады, есіктен әлем кірді

Мен көзімді алмай қарап тұрдым

Мен көзімді алмай қарап тұрдым

Көліктің есігін аштым, аштым, кіргізсін

Мен көліктің есігін аштым, оны кіргізіңіз

Жарты ай қастары көтеріліп: «Бұл панк кім?» деп сұрады.

Жарты ай қастары көтеріліп: «Бұл панк кім?» деп сұрады.

Ол кетіп қалды, мен оның газына тұншығып қалдым

Көзімнен жас ағып, жайлап орнымнан отырдым

Қожайыным келіп, арқамнан қағып: «Ұмытып кет» деп, «Романдар!» деді.

«Жұмысшысың, жұмысшы болып қал, комбинезонды ки» деді.

«Жұмысшысың, жұмысшы болып қал, комбинезонды ки» деді.

«Жұмысшысың, жұмысшы болып қал, комбинезонды ки» деді.

«Жұмысшысың, жұмысшы болып қал, комбинезонды ки» деді.

«Жұмысшысың, жұмысшы болып қал, комбинезонды ки» деді.

Сен жұмысшысың, жұмысшы болып қал!

Сен жұмысшысың, жұмысшы болып қал!

Сен жұмысшысың, жұмысшы болып қал!

Сен жұмысшысың, жұмысшы болып қал!

Сен жұмысшысың, жұмысшы болып қал!

Сен жұмысшысың, жұмысшы болып қал!