Hep Kahır - Cem Karaca

Dur!

bırak kaynasın kahvenin suyu,

Bana İstanbul’u anlat nasıldı?

Bana boğazı anlat nasıldı?

Haziran titreyişlerle kaçak yağmurlar ardı

Yıkanmış, kurunurmuydu yine o yedi tepe

Ana şefkati gibi sıcak bir güneşle

İnsanlar gülüyordu de

Trende, vapurda, otobüste,

Yalanda olsa hoşuma gidiyor, söyle.

Hep kahır, hep kahır, hep kahır

Bıktım be…

Dur!

bırak, kalsın, açma televizyonu

Bana istanbulu anlat nasıldı?

Şehirlerin şehrini anlat nasıldı?

Beyoğlu sırtlarından yasak gözlerimle bakıp

Köprüler, sarayburnu, minareler ve halice öv

Diyiverdin mi bir merhaba, gizlice

İnsanlar gülüyordu de

Trende, vapurda, otobüste

Yalanda olsa hoşuma gidiyor, söyle.

Hep kahır, hep kahır, hep kahır

Bıktım be…

Dur!

bırak, kımıldama, kal biraz öylece n’olur

Kokun istanbul gibidir, gözlerin istanbul gecesi

Şimdi gel sarıl, sarıl bana kınalım

Gökkubbenin altında ordada beraber

Çok şükür diyerek yeniden başlamanın hayali

Hasretinin çölünde sanki bir pınar gibi

İnsanlar gülüyordu de

Trende, vapurda, otobüste

Yalanda olsa hoşuma gidiyor, söyle.

Hep kahır, hep kahır, hep kahır

Bıktım be…

Тоқта!

кофенің суын қайнатыңыз,

Стамбул туралы айтыңызшы, қалай болды?

Тамақ туралы айтыңызшы, ол қалай болды?

Маусымдағы жер асты дүмпулерінен кейін жаңбыр жауды

Сол жеті төбені жуып, қайтадан кептірер ме еді?

Аналық мейірімдей жылы шуақпен

Адамдар күлді

Пойызда, паромда, автобуста,

Өтірік болса да ұнайды, айтшы.

Әрқашан төмен, әрқашан төмен, әрқашан төмен

Мен шаршадым…

Тоқта!

қалсын, теледидарды қосыңыз

Стамбул туралы айтыңызшы, қалай болды?

Қалалар қаласы туралы айтыңызшы, қалай болды?

Бейоғлудан артыма тыйым салынған көзіммен қарау

Мақтау көпірлері, Сарайбурну, мұнаралар мен саға

Сәлем айттың ба, жасырын

Адамдар күлді

Пойызда, паромда, автобуста

Өтірік болса да ұнайды, айтшы.

Әрқашан төмен, әрқашан төмен, әрқашан төмен

Мен шаршадым…

Тоқта!

жіберіңіз, қозғалмаңыз, біраз тұрыңыз, өтінемін

Иісің Стамбулдай, көзің Стамбул түні

Енді кел мені құшақтап ал

Аспан астында бірге

Көп рахмет айтып, басынан бастау арманы

Аңсаған айдаладағы бұлақтай

Адамдар күлді

Пойызда, паромда, автобуста

Өтірік болса да ұнайды, айтшы.

Әрқашан төмен, әрқашан төмен, әрқашан төмен

Мен шаршадым…