Hasret - Cem Karaca

Koşa koşa gelip uzak Asya’dan

Akdeniz’e bir kısrak başı gibi uzanan

Bu memleket bizim

Bilekler kan içinde dişler kenetli

Ayaklar çıplak

Ve ipek bir halıya benzeyen toprak

Bu cennet bu cehennem bizim

Kapansın el kapıları bir daha açılmasın

Yok edin insanın insana kulluğunu

Bu davet bizim

Yaşamak, bir ağaç gibi

Tek ve hür…

Ve bir orman gibi kardeşçesine

Bu hasret bizim

Алыс Азиядан жүгіріп келеді

биенің басындай Жерорта теңізіне дейін созылып жатыр

Бұл ел біздікі

Білек қанды тістері түйілген

жалаң аяқ

Ал жер жібек кілемге ұқсайды

Бұл біздің жұмақ, бұл біздің тозақ

Есік жабылсын, енді ешқашан ашылмасын

Адамның адамға деген құлдығын жой

Бұл шақыру біздікі

Ағаш сияқты өмір сүру

Жалғыз және тегін…

Ал ормандай бауырмал

Бұл сағыныш біздікі