Holding Me - Carrollton

She was angry and hurting with her fist in the air

Reaching and calling but heard no one there

Her prayers were rising but lost in the wind

Oh God, are You near?

And the weeks turn to months and the months turn to years

All that she hoped for has now turned to fear

In her darkest moment she looks to the sky and she cries

She cries out

«If You’re the one who walks on water

If You’re the one who calms the sea

If You’re the one who holds the heavens

Then I believe You’re holding me»

And the walls she’s building are starting to break

And the weight on her shoulders is falling away

Oh she knows of His mercy but can’t know His ways and she cries

She cries out

«If You’re the one who walks on water

If You’re the one who calms the sea

If You’re the one who holds the heavens

Then I believe You’re holding me

Yeah, I believe You’re holding me»

She cries, «faithful God, I am never alone

You left Your throne, now I know and I know

Yeah I know

You’re the one who walks on water

You’re the one who calms the sea

You’re the one who holds the heavens

And I believe…

Oh, You’re the one who brings the morning

Fills the sky with majesty

You’re the one who holds the heavens

And I believe You’re holding me

Lord, I believe You’re holding me"

Ол ашуланып, жұдырығымен ауырып қалды

Қол созып, қоңырау шалып жатыр, бірақ ешкімді естімеген

Оның дұғалары көтерілді, бірақ желде жоғалып кетті

О, Құдай, сен жақынсың ба?

Ал апталар айларға ал ай жыл                                                                                                                                                                                                          |

Оның күткенінің бәрі енді қорқынышқа айналды

Ең қараңғы сәтте ол аспанға қарап, жылайды

Ол айқайлайды

«Егер сен судың                                                                                                                  

 Егер сіз теңізді тыныштандыратын болсаңыз

 Аспанды ұстап тұрған сіз болсаңыз

Сонда сен мені ұстап тұрғаныңа сенемін»

Оның салып жатқан қабырғалары  бұзыла бастады

Ал оның иығына түскен салмақ түсіп жатыр

О, ол өзінің мейірімділігін біледі, бірақ оның жолымен таныса алмайды және ол жылайды

Ол айқайлайды

«Егер сен судың                                                                                                                  

 Егер сіз теңізді тыныштандыратын болсаңыз

 Аспанды ұстап тұрған сіз болсаңыз

Содан кейін мені ұстап тұрғаныңызға сенемін

Иә, мені ұстап тұрғаныңызға сенемін»

Ол: «Адал Құдай, мен ешқашан жалғыз емеспін

Сен тағыңнан кеттің, енді мен білемін, білемін

Иә білемін

Сіз суда жүрген адамсыз

Сіз теңізді тыныштандыратын адамсыз

Сіз аспанды ұстайтын адамсыз

Мен сенемін…

О, таңды әкелетін сенсің

Аспанды ұлылыққа толтырады

Сіз аспанды ұстайтын адамсыз

Сіз мені ұстап тұрғаныңызға сенемін

Мырза, мені ұстап тұрғаныңызға сенемін»