Milyonlarca Kuştuk - Candan Ercetin

Her kim ki kıskançlık gölünde yüzer

Bilsin ki ulaşamaz o kaf dağına

Bülbül ki aşk denizlerinde gezer

Uçamaz ki başka güllerin narına

Her kim ki bencillik dağına tırmanır

Bilsin ki kaderi yalnız kalmaktır

Her kim ki hırs ovalarında saklanır

Avladım zanneder ama kendi avlanır

Her kim ki hakikat ormanında bekler

Bilsin ki hatasız çıkamaz yarına

Her kim ki inkar limanında demirler

Eremez hiçbir zaman gönlünün sırrına

Her kim ki ayrılık vadisinde durur

Bilsin ki ne ararsa kendinde bulur

Biz milyonlarca kuştuk kaf dağına kanat açtık

Acı çektik yaralandık bilmiyorduk aldandık

Kimimiz yollarda kaldık dünya malına kandık

Kimimiz sebat ettik yedi vadiyi aştık

Gönül bu durmaz uçar zaman mekan tanımaz

Uzun yol yolcusudur bulmadan aşkı durmaz

Gönül bu durmaz uçar uzak yakın tanımaz

Gönül yol yorgunudur yanmadan huzur bulmaz

Gönül durma uç yorulma uç yılma uç

Қызғаныш көлінде кім жүзсе

Кәф тауына жете алмайтынын білуі керек

Махаббат теңіздерінде кезген бұлбұл

Ол басқа раушан гүлдерінің анарына ұша алмайды

Өзімшілдік тауына кім шықса

Оның тағдыры жалғыздық екенін білсін

Кім сараңдық жазығына тығылады

Ол аң ауладым деп ойлайды, бірақ өзі аң аулайды

Кім шындық орманында күтеді

Қатесіз шыға алмайтынын білсін

Кім бас тарту портында арқандап жүрсе

Ол ешқашан жүрегінің сырына жете алмайды

Кім тұрса да бөліну аңғарында

Нені іздесе, өзінен табатынын білсін.

Миллиондаған құс болдық, Кәф тауына қанат қадық

Қинадық, қинадық, білмедік, алдандық

Біреулеріміз жолда қалдық, Дүниенің тауарына түстік

Кейбіріміз шыдап жеті алқапты басып өттік

Жүрек тоқтамайды, ұшады, уақыт орын білмейді

Ол ұзақ жол саяхатшысы, махаббаты оны тапқанша тоқтамайды

Жүрек тоқтаған бойда ұшады, алыс пен жақынды білмейді

Жүрек жолдан шаршады, жанбай тыныштық таппайды

Тоқтамаңыз, шаршамаңыз, ұшыңыз, шаршамаңыз