Şehir (Mumbojumbo's Hep Yalan) - Candan Ercetin

Candan Erçetin:

Bu şehir insana tuzak kuruyor

Bu şehir insanı uzak kılıyor

Bu şehir insanı hayli yoruyor

Bu şehir insanı hep kandırıyor (x2)

Ceza:

Senin için yazılmış her şiir

Bu bedenin olsa keşke

Bak bir ömrü vereceğim işte bu şehir benim

Bir demir atmış ki gönlüm

Yosun tutmuş limanda kalmış toprağında servetim var

Anılarım çocukluğum ve geleceğim

Bağlamış elimi kolumu ne kadar uzağa gitsem de kopamadım

Ne kadar yakınsam ona Ben o kadar uzağım

Ondan her taraf tuzak her bir yer yalan

Tutulmamış ki hiç birsöz hep yalan dolan var

Candan Erçetin:

Bu şehir insana tuzak kuruyor

Bu şehir insanı uzak kılıyor

Bu şehir insanı hayli yoruyor

Bu şehir insanı hep kandırıyor (x2)

Ceza:

Gel bu şehrin havası böyle kalsın

Aynalar yalancıdır

Bu şehrin dört bir yanında ayna var

Alımlıdır kandırır ki anlamazsın

Verilen sözler unutulur

Belki yarına umut olur

Fakat bu şehir unutturur

Bazen hatırlatır ve ağlatır güldürür

Birgün yaşarken birgün öldürür

Bir türküdür bu duyduğun senin için

Dikenli gül ve yaşanacak bir gündün

Bu şehirde doğdum bu şehirde söndüm

Candan Erçetin:

Gel biz şehrin havasına hiç uymayalım

Birbirimize verdiğimiz sözlerin hepsini tutalım

Birde şehirli türkü tutturup karşılıklı seninle

Şehre inat dert üstüne dert koymayalım, ayrılmayalım

Ceza:

Gönül bir bağlanmış ki sorma

Her güneşli gün ve her yıldızlı geceyi özler o da bizim gibi

Kardeşiz biz sanki yağmuruyla ıslanan

Ağaç gibi kökünden bağlı kopmaz özümdür o bilinmez

Sözüm var and içilmiş bir günde dört mevsimmiş

Bu şehir benim mi bu şehir bizimmiş anla

Pes etmedik umutla yürüdük işte hergün aynı yolda

Bırakmam, terk etmem, ben gitmem bu şehirden

Candan Erçetin:

Bu şehir insana tuzak kuruyor

Bu şehir insanı uzak kılıyor

Bu şehir insanı hayli yoruyor

Bu şehir insanı hep kandırıyor

Bu şehir insana tuzak kuruyor

Ceza:

Gel bu şehrin havası böyle kalsın tuzakla dolmuş her yer yorulmuş tüm bedenler

acep neden

Candan Erçetin:

Bu şehir insanı hayli yoruyor

Ceza:

BIRAKMAM TERKETMEM BEN GİTMEM BU ŞEHİRDEN

Кандан Эрчетин:

Бұл қала адамдарды жаулап алуда

Бұл қала адамдарды алыстатады

Бұл қала өте шаршады.

Бұл қала әрқашан адамдарды алдайды (x2)

Жаза:

Саған арнап жазылған әрбір өлең

Сенде осы дене болғанын қалаймын

Қарашы, мен өмір беремін, бұл менің қалам

Жүрегіме темір төселді

Мүк басқан жеріңізде байлығым бар

Менің балалық шағым мен болашағым туралы естеліктер

Қанша алыс жүрсем де арыла алмадым

Мен оған қаншалықты жақын болсам, соғұрлым алыстаймын

Оның әр жағы қақпан, әр жері өтірік

Әрқашан өтірік болатыны сақталмаған

Кандан Эрчетин:

Бұл қала адамдарды жаулап алуда

Бұл қала адамдарды алыстатады

Бұл қала өте шаршады.

Бұл қала әрқашан адамдарды алдайды (x2)

Жаза:

Осы қаланың ауасы осылай болсын

Айналар өтірікші

Бұл қаланың барлық жерінде айналар бар

Бұл сүйкімді, ол сізді түсінбейтін етіп алдайды

Берілген уәделер ұмытылады

Мүмкін ертеңгі күнге үміт бар

Бірақ бұл қала ұмытады

Кейде есіме түсіп, жылатып жібереді

Бір күні өмір сүреді, бір күні өлтіреді

Бұл сіз тыңдайтын ән

Тікенегі бар раушан, Сен өмір сүретін күн болдың

Мен осы қалада тудым, осы қалаға шықтым

Кандан Эрчетин:

Келіңіздер, қаланың көңіл-күйіне мүлдем бейімделмейік

Бір-бірімізге берген уәдемізді орындайық

Бір-бірімізбен қалалық халық әнін айтайық

Қала болса да бәле артынан бәле қоймайық, бөлінбейік

Жаза:

Сұрамау үшін жүрек жалғанған

Ол да біз сияқты әрбір шуақты күнді, әрбір жұлдызды түнді сағынады

Жаңбырмен суланғандай ағайынбыз

Ағаштай тамыр жайған сынбайтын шешім, белгісіз

Уәде бар, бір күнде төрт мезгіл мас

Бұл қала менікі ме, түсініңіз бұл қала біздікі

Еш таусылмадық, үмітпен жүрдік, күнде бір жолда

Кетпеймін, кетпеймін, бұл қаладан кетпеймін

Кандан Эрчетин:

Бұл қала адамдарды жаулап алуда

Бұл қала адамдарды алыстатады

Бұл қала өте шаршады.

Бұл қала әрқашан адамдарды алдайды

Бұл қала адамдарды жаулап алуда

Жаза:

Кел, бұл қаланың ауасы осылай қалсын, ол қақпанға толы, барлық жерде шаршаған, барлық денелер

неге асығыс

Кандан Эрчетин:

Бұл қала өте шаршады.

Жаза:

БҰЛ ҚАЛАДАН КЕТПЕЙМІН, КЕТПЕЙМІН