Cosas olvidadas - Bunbury

Después de mucho, mucho tiempo

Recién ahora vuelvo a hablarte

Que sensación al escucharte

Parece que fuera ayer

Ya ves estoy mucho más viejo

Y vos igual a aquellos dias

Que tanto tanto me querias

Ya nada queda, todo se fue

Son cosas olvidadas

Besos, viejos amores

Y al evocar tiempos mejores

Se van nublando nuestras miradas

Son cosas olvidadas, que vuelven desteñidas

Y en la soledad de nuestras vidas abren heridas al corazón

Hay en tu voz un dejo triste

De penas y melancolía

Y a su conjuro el alma mia

Se esfuerza por no llorar

Es que a los dos nos hizo daño resucitar las horas muertas

Y el corazón abrió sus puertas

A la tristeza de recordar

Son cosas olvidadas

Besos, viejos amores

Y al evocar tiempos mejores

Se van nublando nuestras miradas

Son cosas olvidadas, que vuelven desteñidas

Y en la soledad de nuestras vidas abren heridas al corazón

Ұзақ, ұзақ уақыттан кейін

Енді мен сенімен қайта сөйлесемін

сені тыңдау қандай сезім

Кеше сияқты

Көрдіңіз бе, мен әлдеқайда үлкенмін

Ал саған сол күндер ұнайды

сен мені қаншалықты жақсы көрдің

Ештеңе қалмады, бәрі кетті

Олар ұмытылған заттар

Сүйісулер, ескі махаббаттар

Және жақсырақ уақытты ояту арқылы

Көзіміз бұлыңғыр

Олар ұмытылған, өшіп қайтатын заттар

Ал біздің өмірдегі жалғыздықта олар жүрекке жараларды ашады

Даусыңызда мұңды сыр бар

Қайғы мен меланхолиядан

Оның сиқырына менің жаным

Ол жыламауға тырысады

Өлген сағаттарды тірілту екеумізге де ауыр тиді

Ал жүрек өз есігін ашты

Еске алудың қайғысына

Олар ұмытылған заттар

Сүйісулер, ескі махаббаттар

Және жақсырақ уақытты ояту арқылы

Көзіміз бұлыңғыр

Олар ұмытылған, өшіп қайтатын заттар

Ал біздің өмірдегі жалғыздықта олар жүрекке жараларды ашады