Строчками слёз - Breakwar

Изгибом тонким, нежным,

Она коснется меня,

Станет камнем, стержнем,

День ото дня.

Пройдут дожди, снега,

За тучами солнца свет,

Пройдет стороной беда,

Что мучила столько лет,

И столько отняло сил,

Борьба с самим собой,

Как я до этого жил,

Не видя себя самого.

Изгибом тонким, нежным,

Она коснется меня,

Станет камнем, стержнем,

День ото дня.

Останется дорожка следов,

Ведущих к сердцу,

Заря возродится и вновь,

Искрясь пробежит по сердцу.

Пора забыть все то,

Что жгло, терзало,

Убить в себе то зло,

Что судьбы ломало.

И строчки слез по стеклу,

Исписаны окна,

Идет песчинка ко дну,

Душа промокла.

Пора забыть все то,

Что жгло, терзало,

Убить в себе то зло,

Что судьбы, ломало.

Тропой извилистой, темной,

Крадешься ты в тишине,

Я знаю, ты остаешься,

Навеки, навеки, во мне.

Изгибом тонким, нежным,

Она коснется меня,

Станет камнем, стержнем,

День ото дня.

И строчки слез по стеклу,

Исписаны окна,

Идет песчинка ко дну,

Душа промокла.

Останется дорожка следов,

Ведущих к сердцу,

Заря возродится и вновь,

Искрясь пробежит по сердцу.

Тропой извилистой, темной,

Крадешься ты в тишине,

Я знаю, ты остаешься,

Навеки, навеки, во мне.

Тропой извилистой, темной,

Крадешься ты в тишине,

Я знаю, ты остаешься,

Навеки, навеки, во мне.

Жұқа, нәзік иілумен,

Ол маған тиіседі

Тас, таяқ болады,

Күн сайын.

Жаңбыр жауады, қар жауады,

Күн бұлттарының артында жарық,

Қиындық өтеді

Бұл мені көп жылдар бойы қинады

Және бұл үшін көп күш қажет болды

Өзіңізбен күресіңіз

Бұрын қалай өмір сүрдім

Өзімді көрмеймін.

Жұқа, нәзік иілумен,

Ол маған тиіседі

Тас, таяқ болады,

Күн сайын.

Із ізі болады

Жүрекке жетелеу

Таң атар қайта туады,

Жүректен бір ұшқын өтеді.

Бәрін ұмытатын кез келді

Не күйді, не қинады,

Өзіңдегі жамандықты өлтір

Бұл тағдырды бұзды.

Ал шыныдағы көз жасы,

сызылған терезелер,

Бір түйір құм түбіне түседі,

Жаны суланып кетті.

Бәрін ұмытатын кез келді

Не күйді, не қинады,

Өзіңдегі жамандықты өлтір

Қандай тағдыр, бұзылды.

Айналмалы, қараңғы жол,

Үндемей ұрлайсың

Мен сенің қалатыныңды білемін

Мәңгі, мәңгі, менде.

Жұқа, нәзік иілумен,

Ол маған тиіседі

Тас, таяқ болады,

Күн сайын.

Ал шыныдағы көз жасы,

сызылған терезелер,

Бір түйір құм түбіне түседі,

Жаны суланып кетті.

Із ізі болады

Жүрекке жетелеу

Таң атар қайта туады,

Жүректен бір ұшқын өтеді.

Айналмалы, қараңғы жол,

Үндемей ұрлайсың

Мен сенің қалатыныңды білемін

Мәңгі, мәңгі, менде.

Айналмалы, қараңғы жол,

Үндемей ұрлайсың

Мен сенің қалатыныңды білемін

Мәңгі, мәңгі, менде.