The Krog Street Strut - Blair Crimmins and the Hookers

Here in this town, there’s a cloud overhead,

Its shadows are gardens,

It rains in our beds,

A paralyzed loneliness lies here along with the dead,

And the living, like me,

Fear remains with me and guilt never leaves,

At night, through my window, all I ever see,

Is a view of that bridge that leads somewhere where I’ll never be,

Though I long to go.

From under that bridge, I hear melodies roar!

Light flickers my windows!

Drums rattle my doors!

The preacher told me, «They're all sinners and whores,

Their laughter is tormenting me!»

Well, one night out of weakness,

And a thirst in my throat,

I ran to that bridge,

I swore I’d never go!

At the end of that tunnel, I saw a fiery light!

I walked in hanging my head and cried,

Came out struttin' on the other side!

Well now I feel so,

Like I got somewhere to go!

I’m gonna strut right through, gonna tear that town,

And show them all that there’s a new man around!

Got a spring in my step,

Fire in my bones!

Road turns a way I never knew before,

Tell the preacher «Amen!»

let him pay the bill,

Leave the Devil outside til he makes a deal!

No, I never believed that anything could have changed!

And the walls that surround me,

They would always remain!

Come tomorrow mornin',

I might just feel the same,

Then I’ll walk back down to that old bridge,

And I’ll come right back out struttin' again!

Oh momma, now, don’t you cry,

I gotta play for the winning side,

Cause I just lost so many days,

I gotta roll that dice, gotta play the game,

Now more clearly I can see,

I ain’t got no need to leave!

Cause I laugh with the sinners that I used to hear,

And I waltz with the demons that I used to fear!

Мұнда осы қалада бұлт үстінде бұлт бар,

Оның көлеңкесі бақ,

Төсектерімізде жаңбыр жауады,

Өлілермен бірге шал жалғыздық жатыр,

Ал мен сияқты тірілер,

Менде қорқыныш қалады ал кінә ешқашан кетпейді,

Түнде, тереземнен бәрін көремін,

Мен ешқашан болмайтын жерге апаратын көпірдің көрінісі,

Мен барғым келеді.

Сол көпірдің астынан мен әуендердің гүрілдегенін естимін!

Терезелерімде жарық жыпылықтайды!

Барабандар есіктерімді сықырлатады!

Уағызшы маған: «Олардың бәрі күнәкарлар және жезөкшелер.

Олардың күлкісі мені қинап жатыр!»

Әлсіздіктен бір түн,

Тамағымда шөлдеу,

Мен сол көпірге жүгірдім,

Мен ешқашан бармаймын деп ант еттім!

Сол туннельдің соңында мен отты шамды көрдім!

Мен басымды іліп, жыладым,

Арғы жақтан дірілдеп шықты!

Енді мен солай сезінемін,

Баратын жерім бар сияқты!

Мен дәл осы қаланы қиратамын,

Және оларға жаңа адам бар екенін көрсетіңіз!

Қадамыма бұлақ алды,

Сүйегімдегі от!

Жол мен бұрын-соңды білмеген жолмен бұрылады,

Уағызшыға «Әумин!» деп айтыңыз.

ол есепшотты төлесін,

Ібіліс мәміле жасамайынша, оны сыртта қалдырыңыз!

Жоқ, мен бір нәрсенің өзгеруі мүмкін дегенге ешқашан сенген емеспін!

Ал мені қоршап тұрған қабырғалар,

Олар әрқашан қалады!

Ертең келіңіз,

Мен де солай сезінетін шығармын,

Содан кейін мен сол ескі көпірге қайта түсемін,

Ал мен бірден қайта ораламын!

О, ана, енді жылама,

Мен жеңген тарап үшін ойнауым керек,

Себебі мен көп күндерді жоғалттым,

Мен сүйекті лақтыруым керек, ойын ойнауым керек,

Енді мен анық көремін,

Маған кетудің қажеттілігі жоқ!

Себебі мен бұрын естіген күнәкарлармен күлемін,

Мен қорқатын жындармен вальс ойнаймын!